Wim Dillen gaat voor de 1000 meter

Wim Dillen heeft de ambitie om zich volgend seizoen op de middenafstanden en dan met name de 1000 meter te richten. Hij merkt dat het marathonschaatsen steeds minder leeft en dat is mede de reden waarom hij dit seizoen er ook een baan naast heeft. “Ik denk dat ik op de 1000 meter zeker 1.11 kan rijden. Probleem is alleen dat twintig Nederlanders dat ook kunnen. Als ik 1.11 kan halen stop ik meteen met werken en probeer ik nog sneller te worden. Voor de top moet je 1.08 kunnen rijden”, zei Dillen woensdagavond in het Sportcafé tegen Gert Jan van den Berg.

De Genemuidenaar heeft dit jaar nog niet gepresteerd wat hij in zijn hoofd heeft zitten. Deels omdat hij vanwege zijn baan bij kunstgrasfabrikant Greenfields minder traint. “Ik werk veertig uur en als je dan ook nog drie uur traint, loop je snel een enorm slaaptekort op. Dan ben je gevoelig voor een flinke griep en die kreeg ik ook. Later zeiden ze in de trainingen dat ik snel en sterk was, maar in de wedstrijden kwam dat er niet uit. En in de eerste wedstrijd waarin ik me wel goed voelde, was er die valpartij.”

Met ‘die valpartij’ doelt Dillen op een ongeluk waarbij een collega levensgevaarlijk gewond raakte. “Ik kwam er als eerste langs en zag overal bloed. Lijkbleek was ik. Veiligheid gaat wat mij betreft boven alles. Je hebt maar één lichaam. Daarom heb ik met een snijvast pak laten ontwikkelen met rubber en metaal, maar dat was geen succes. Ik had het bloedheet. We moeten kijken hoe we dit verder kunnen verbeteren.”

Ondertussen blijft ‘zijn’ sport hopen op natuurijs. Dat levert de broodnodige impulsen op. “Het gaat niet goed met de aandacht voor marathonschaatsen en na een natuurijsperiode bloeit de sport op. Dat zag je ook in Genemuiden. De Eendracht heeft ook meteen meer leden als er natuurijs is. Voor mij was die mindere aandacht ook reden om te gaan werken. Minder aandacht betekent immers ook minder sponsors. In de jeugd had ik een hele goede 1000 meter en die afstand wil ik weer oppakken.”