Al 20 jaar de nieuwssite voor Genemuiden!
29 maart 2024 t’ Olde Staduus
Agenda
Van Dijk Heftrucks (tijdelijk)

Murphy en de Generaal (column Herman Mateboer)

Geplaatst op: 24 november 2014

D’r bin vule wetmatigheden in ons leevn. Natuurwettn, natuurkundige wettn, wettn in ’t wetboek, et baerst er van. Ien wet woar sommige meinsn altied weer me in anraeking koomn is de Wet op Behoud van Ellende. In ’t engels et die wet de Wet van Murphy. Die wet wil dat alles wat fout kan goan, fout zal goan op et miest ongelukkege moment. In et engels em ze et ook altied over bad luck. Wi’j zaegn pech. ’n Onlangs overleedn blues zanger die zung d’r al over; ’t ienege bietien geluk wat ie ad was slecht geluk. Ja, dan goa’j vanzellef de blues zingn.

herman_120Ek eb ’n collega die Murphy niet allient noar de kroon stek, i’j pakt ‘m in op alle frontn. Murphy mag dan de wet veurskrievn, disse collega maekt ‘m ook nog ies inzichtelek. Dus em wi’j in ons team now ook de Wet van Michels. Ooit waarn wi’j op ’t Wad an ’t vaern en laagn in Texel ’n interland te kiekn toen Steef noa ’n foebal wedstried -ecoacht deur Rinus Michels- de bi’jnaeme de Generaal kreeg. Verder anteern wi’j de CMS, de Contra Michels Strategie. As onze Steef in de andieln stapt op de beurs, dan get et as ’n loopnd vuurtien rond en dumpt iederiene zien eign stocks. Stapt ie uut, dan stappe wi’j weer in.

Ek leerde ‘m kenn’ toen wi’j in ’92 de opleiding veur de DC10 deedn in Zürich. De Bourgondische Limburger, zeune van een champignonkweker uut de Peel, zat noa ’n paer riesen stangen op de proatstoel. An ’t einde van de oamt laagn wi’j onder de toafel met piene in de boek van et lachn. Steef kon eindeloos vertelln over al zien escapades, met vrouwn, met owto’s, met vliegtuugn, en oe et allemoale fout of leup of ‘m bi’j d’aandn ofbrak. Neks ging goed. De skaerrel die i’j ad muun versiern die leut ie loopn, doar ad ie spiet van de volgnde dag, de owto die i’j kocht was ’n baerrel, doar ad ie moandn spiet van, de pilootn baene in ’n zunovergeutn oord kreeg ie niet umdat deur ’n snijstörm in Ohio de telefoon lijnn d’r uut laagn, de geliende guldns uut de overweerde van zien uus verdamptn op de beurs. Zien vrouwe ging bi’j ‘m weg, et iene droevege verael was nog deprimeernder dan ’t aandere. De miestn van ons die olln dat soort minder fraaie dingn veur zich, maer Steef brengt et met zien sappige accent op zo’n meniere dat et andoenlek is, en ie bliede bin dat aa’j niet in zien skoenn stoan. Et is ook gien leedvermaek eur! Et is gewoon ’n niet ofloatnde litanie van ellende, en dan dink ie dat ie kloar is, en dan kump d’r nog ’n verael, en nog iene.

Zo ad ek al vule eurd over et beroemnde Youtube filmpien van zien vekaansie op Kreta. I’j is kierewiet van alles wat vlög, i’j vlög in zien vrije tied op ’n olde Antonov 2 dubbeldekker, en ook met ’n parapente. Dat is ’n matrasvörmige parachute woar i’j onder angt met ’n soort grösmaeier moter op de rugge die ’n propeller andref. Op Kreta was ie al in ’n steile bocht allef umme eklapt en ’n ravijn in estört. Et was zien dood ewest, ware et niet dat er ergens uut de rotswaand ’n beumpien gruuide woar zien parachute an bleef oakn. I’j klapte met zien uppe teegn de rotswaand en ef ’n paer daegn maank eloopn. Dit veurval, uiteraard, is de uutzundering op zien eign wet van (slecht) geluk, die de regel bevestigd.

Noa ’n paer daegn ad ie zien moed weer bi’j mekaere eraept en was ie met zien reisgids noar ’n berg egoan. Dan was et idee umme met de parachute van de elling of te draevn en dan vleug ie zo weg met zien koffiemeule op de rugge. Zien gids, die de vekaansies op dat eilaand regelde, was ´n Duuser met zo´n old Vokswaegn bussien. Eempies tussndeur, ek zage dit filmpien bi´j ´m tuus op ´n 50 inch tv skerrem, toen ek bi’j Steef op de koffie was in Venray. Steef ad provisorisch (in de tied van veur Go Pro camera´s) ´n camera an zien ellem eplakt. Op de elling boovn de weg woarop het VW bussien stond ad ie zien vliegnde fetuut klaor elaegt. Ie zaagn de beeldn skuddn en shaken. I´j stuunde en kruunde met de gròsmaeier op de rugge die ´n kabaal maekt van jewelste. Toen begon ie te draevn en in ien keer vlòg ´t iele zaekien. Onderin beeld zie um zien bienn optrekkn (zien landingsgestel), en i´j get d´r veur zittn. Dan zo iniens maekt zien chute, ´n klein stukkien boovn de euvel´elling, ´n zwieper noar rechts en wat doemt doar op in et vizier van de camera? De achterkaante van het VW bussien. As de wiedeweergoa stek ie zien bienn weer uut. Et bussien kump ras dechterbi’j. Ek zitte vol ofgriezn te kiekn, ek zie ’t al gebeurn, i’j klapt zometiene op de achterkaante van dat bussien. Ek eurde ‘m wan’opeg skroewn; ‘OOOOoohh, ooooooh.’ In ’n seconde zie’j gebeurn dat ie met zien voetn op de bumper laand en oe ie dan over et bussien zien imperial en esleurt get wördn, woar ze dan laeter de ingewaandn van ofskraepn. Maer nee, met nog zovule slecht geluk ef ie toch nog ’n iel klein bietien goed geluk. Net veur de impact kreg zien parachute nog ’n bietien ’n lift en sköt ie met zien bienn gestrekt dwaers deur et achterraempien van de bus noar binn. Steef draeit et allemoale in slow motion of dus ek zie et ongelaagde glas in vuuftegduuznd stukkies breekn en dan wörd et donker. ‘Zech Herman, chaat ‘t ’n bietje jonge?’ Ek zat noast Steef op de baanke en ad net ’n stuk vlaai in de mond esteukn, en mos zo machteg aerd lachn dat ek mi’j verslukte en ter plekke estekt was in dat baksel. Dus mepte i’j mi’j op de rugge en redde mi’j doar. De troann biggeldn mi’j over de wangn.

Op dat moment ging de tillefoon. De lokale woninginrichter gaf de pries deur van et te vervangn Luxaflex riestepapier gedien wat miste veur ien van zien raemn. ‘Driehonderdviefentacheteg euro, nou, da’s nie choeiekoop.’Ging et in plat Limburgs. Maer, et mos gebeurn, zonder gedien was ook gien gezechte.

‘Herman, hedde m’n nieuwe speultje al chezien?’ Nee dus, Steef, zoas ezaegt, gek van alles wat vlög, ad ’n klein elikoptertien op ofstandsbediening. Doar mocht ek ook wel eempies mee spuuln, totdat ek te dechte in de buurte kwam van de Luxaflex riestepapiern louvre gedienn veur de aandere raemn. Toen maende i’j mi’j subiet weg te weenn met die zoemnde draeitolle, want i’j wol niet nog ’n gedien noar de filistijnn ellepn. Toen was zien vriendin nog bi’j um, die keek wan’opeg toe vanuut de keukn. Maeger en met olle oogn van de stress, ’n meinse kan maer zovule naereg’eid verdraegn.

Iemand zee ooit ies dat geluk is as ongeluk in ’n uukien zit uut te rustn van zien snode doadn. Met dat in ’t achter’eufd tel ek mien knoopn en beseffe dat et allemoale vule slechter kon. En de Generaal? Die is altied dankbaar onderwerrep van gesprek, over ’n biertien ergns in den vreemde. Dan wörd d’r altied tot troann toe elachn want ie kunn d’r eigenlek niet bi’j dat dit kan bestoan. En dat ie ’t zonder opsmuk en ongegeneerd opdist. Et is gewoon ’n stripverael, en de veraeln blievn koomn zolange i’j mien collega is. Bad luck ’n trouble has been my only friend. I’ve been down ever since I was ten. D’iene zingt er van, de aandere leeft et. De Blues.

Gepubliceerd door Erik Driessen
Van Dijk Containers 500