Al 20 jaar de nieuwssite voor Genemuiden!
29 maart 2024 t’ Olde Staduus
Agenda
Van Dijk Heftrucks (tijdelijk)

Van Dijkhuizen en Van Dalfsen (column Wim Rietman)

Geplaatst op: 16 december 2014

Het bestuur van Sportclub Genemuiden liet onlangs weten dat het contract van hoofdtrainer Hans van Dijkhuizen niet zou worden verlengd. De beweegredenen van dit besluit bleven vaag, waardoor de kritiek vanuit de achterban toenam. Want Van Dijkhuizen staat er zowel bij de spelersgroep als bij de supporters goed op in Genemuiden. De prestaties in de topklasse vallen voor sommigen misschien wat tegen, maar realistisch gezien speel je met deze spelersgroep mee in het rechterrijtje van de ranglijst. Bovendien zouden de “groen-witten” met ietsjes meer geluk zo maar een handvol punten meer hebben gehad.

wimInmiddels sijpelen er wat meer berichten omtrent het toch wel onverwachte vertrek van Van Dijkhuizen door. Ze komen er op neer dat de hoofdtrainer niet goed door één deur kan met het bestuurslid technische zaken Jacob van Dalfsen. Van Dijkhuizen werd destijds aangesteld door Van Dalfsens’ voorganger Harco Kolk. Al snel na de officiële indiensttreding ontstonden de eerste conflicten tussen Van Dalfsen en Van Dijkhuizen. Dit liep schijnbaar hoog op, want Van Dalfsen liet zijn medebestuursleden weten dat hij zich geschoffeerd voelde door de hoofdtrainer. Deze op zijn beurt meldde dat er van schoffering geen sprake was geweest, maar dat hij wel in duidelijke taal zijn ongenoegen over een aantal zaken had duidelijk gemaakt. Het hoofdbestuur ging mee in de lezing van Van Dalfsen en dat leidde uiteindelijk tot het aangekondigde exit van Van Dijkhuizen aan het eind van dit seizoen.

Toen ik 20 jaar was nam ik als secretaris al zitting in het hoofdbestuur van Sportclub Genemuiden. Bertus Tuinman was destijds de preses van de club. Een fantastische man én een fantastische voorzitter. Bertus was het cement van de vereniging. Hij bewoog zich tussen alle geledingen en was alom geaccepteerd. Later vormde ik samen met een bankdirecteur en de baas van een tapjitfabriek het dagelijks bestuur. Van die mannen kon ik destijds een hoop opsteken. Vandaag de dag is dat juist andersom (haha, geintje Hennie en Karst). Destijds waren er een hoop problemen binnen de club. Wat ik geleerd heb als bestuurslid is dat je geen lange tenen moet hebben. Daar gaan namelijk een hele hoop mensen op staan. Complimenten hoef je niet te verwachten. Dat is ook niet nodig, want je doet het uiteindelijk alleen uit clubliefde. Er geldt eigenlijk maar één regel: het belang van Sportclub staat altijd voorop!

Op die laatste zin zou ik graag het bestuur van Sportclub willen wijzen. Voor we het in de gaten hebben, zijn we in een situatie verzeild met uitsluitend verliezers.

Mijns inziens hebben we met Van Dijkhuizen de man in huis die we lang gezocht hebben. Het is een verademing in vergelijking met zijn voorganger Hans Schrijver – die weliswaar kampioen werd in de hoofdklasse – maar binnen de club totaal niet aansprak. Van Dijkhuizen is een totaal ander figuur. Type no-nonsense met een hands-on mentaliteit. Niet lullen maar poetsen. Dat zien we graag in Genemuiden.

Wat ik begrepen heb, wil de spelersgroep vrijwel unaniem door met Van Dijkhuizen. Ik denk dat 90% van de supporters er net zo over denkt. Dan lijkt het me logisch dat een besluit dat wellicht op emotionele gronden is genomen nog een keer overwogen wordt.

Wat betreft Van Dalfsen en Van Dijkhuizen: vrienden zullen het wel nooit worden. Maar in het belang van Sportclub moet een lichte verzoening toch mogelijk zijn? Misschien krijgt dit verhaal dan toch nog een happy-end. En dat zou uitstekend passen in deze donkere dagen voor Kerst.

 

 

Gepubliceerd door Erik Driessen
Van Dijk Containers 500