Zaalvoetbal in de ‘oude’ Overtoom (column Erik Driessen)

Maandag begint het Zwartewaterlandtoernooi in d’ Overtoom. Een prachtig voetbalevenement dat veel volk trekt. Tijdens dat toernooi dwalen mijn gedachten altijd even af naar de ‘oude’ Overtoom. In dat merkwaardig kleine sporthalletje werd destijds ook een zaalvoetbaltoernooi gehouden. Volgens mij mocht je ook combineren met de muur. Als klein jongetje zat ik de hele dag op de tribune. Do They Know it’s Christmas Time van Band Aid kwam voor mijn gevoel 27 keer per dag voorbij. En ondertussen zag ik lokale voetbalhelden.

Dat waren eigenlijk niet eens de beste spelers van Genemuiden, want in die tijd mocht de selectie van Sportclub Genemuiden niet zaalvoetballen. Spelers die dat toch deden, kwamen niet verder dan het derde elftal. Desondanks was er volop spektakel in ‘d Overtoom. Bijvoorbeeld op momenten dat Genemuiden Actueel-oprichter Willem Timmerman in het veld kwam. Dan ging er een golf van opwinding over de tribunes. Onze huidige columnist Wim Rietman herinner ik me ook zeer goed. Met zijn fabelachtige techniek en driftige gebaren had hij wat weg van Gerald Vanenburg. Als ik het wel heb speelde hij in het prachtig lichtblauwe shirt van Autobedrijf Naberman, waarvoor ook mijn broer uitkwam. Dat team was jaarlijks een kanshebber.

Ooit speelden ze volgens mij een finale tegen een team uit Zwartsluis van ‘Dorgelo’, waarin onder meer Rudi Schoonewelle en Jaap Schuurman speelden. Die clashes tussen teams uit Zwartsluis en Genemuiden ontaardden soms in redelijke veldslagen, waarbij arbiters als Dick Eenkhoorn en Berend Herssenberg alle zeilen moesten bijzetten. De steltregel dat zaalvoetbal geen fysieke sport is, bestond in die jaren nog niet. Zaalvoetbal was soms oorlog. Ik herinner me nog een team uit Nieuwleusen dat meedeed en trapte naar alles wat los en vast zat. Die ploeg zou in het huidige Zwartewaterlandtoernooi duur uit zijn met de boetes voor gele en rode kaarten.

Toen ik in het laatste jaar van de basisschool zat, werd er ineens ook een zaalvoetbaltoernooi voor jongeren gehouden. Eigenlijk voor pubers, maar niet geremd door enige realisme dachten wij met een team vrienden dat we ook wel kans van slagen hadden. Een droom kwam daarmee uit. Eindelijk mocht ik ook voor volle tribunes in d’ Overtoom spelen. De eerste wedstrijd kregen we echter met 9-1 klop van een team waarin veel oudere broers van teamgenoten speelden. Ik heb vermoedelijk drie ballen geraakt. De oude Overtoom bestond daarna niet lang meer. Zaalvoetbal was jarenlang niet mogelijk in Genemuiden, tot het Zwartewaterlandtoernooi zijn intrede deed. Vermoedelijk beleeft de jeugd van tegenwoordig er net zoveel plezier aan als ik vroeger.