Al 20 jaar de nieuwssite voor Genemuiden!
28 maart 2024 t’ Olde Staduus
Agenda
Van Dijk Heftrucks (tijdelijk)

Herinneringen van een schoolmeester (2)

Geplaatst op: 20 januari 2015

Elynn (naam komt niet voor in Gaellemuun, dus privacy verzekerd) is een ‘herfstkatje’ en daarom heeft ze ‘kort gekleuterd’. Nu zit ze in groep 4, maar met rekenen gaat het nog van geen kant. Hij krijgt haar een paar keer in de week een half uurtje onder zijn hoede. Nog maar eens van voren af aan beginnen. Hoe kun je tien splitsen? Acht en twee, zeven en drie, zes en vier. Michelle lacht maar wat als ze het wanhopige gezicht van de meester ziet. Toch lukt het haar uiteindelijk alle splitsingen onder de tien onder de knie te krijgen. De volgende stap dient zich aan, de sommetjes over het tiental heen: acht erbij zes. Hoe splits je zes in dit sommetje? Hij voelt ’m al aankomen! Acht en twee, o nee, zeven en drie. Hij hoeft maar naar de blokjes van de 1-1-100 doos te reiken of ze glimlacht schelms…ik weet het al, twee en vier. Hup Elynneke, andere keer gaan we verder.

Soms vraagt hij zich af of er nog management bestaat dat weet heeft van de rotsige grond waarop het voetvolk (lees: onderwijzend personeel) ploegt. Kinderen leren pas goed lezen en rekenen als ze systematisch oefenen of ze dat nou leuk vinden of niet. Bovendien zijn traditionele vormen van kennisoverdracht veel effectiever voor deze basale vaardigheden. En zeker voor kinderen met leerachterstand. Hij heeft de schurft aan verander-managers die wat moeten neerzetten als propagandist van een of ander visionair concept. Veelal gasten die niet meer zelf uit het onderwijs afkomstig zijn en amper beseffen hoe weerbarstig leerstof en kinderen op elkaar kunnen reageren.

Toen hij nog ‘hoofd der school’ heette (a long, long time ago), heeft hij Grieks geleerd om het Nieuwe Testament in de oorspronkelijke taal te kunnen lezen. Sindsdien probeert hij met die kennis te imponeren, een verwaand trekje om intelligent over te komen. Daar hebben ze in het onderwijs ook een handje van. Als je de dwaalillusies soms leest die men in een advertentie voor locatiedirecteur durft neer te schrijven, begin je spontaan te hyperventileren. Er wordt wat afgecommuniceerd in ivoren-toren-jargon.

Als hij op een morgen door de gang van de onderbouw drentelt op zoek naar afleiding, zitten Reinier en Armanda in een leeshoek in prentenboeken te bladeren. Ze zijn ziek geweest. De rest van de groep speelt buiten. Reinier komt met een boek naar hem toe. De bedoeling is duidelijk. Sinds hij een paar morgens bij de kleuters heeft ingevallen, is hij helemaal in beeld bij het jonge volkje. ‘Nou, vooruit dan, één verhaaltje’. Ze schurken aan weerszijden tegen hem aan en zijn weldra naar fantasialand vertrokken. Klasgenootjes gluren jaloers naar binnen. Juf knikt begrijpend. Ze heeft concurrentie.

Gerrit van Houwelingen

Gepubliceerd door Erik Driessen
Van Dijk Containers 500