Warm (column Erik Driessen)

Ik zie een beetje op tegen de komende dagen. Niet vanwege de voorspelde hitte, maar vanwege het geklaag over die voorspelde hitte. De temperatuur tikt eindelijk zomerse waarden aan en heel Nederland bereidt zich massaal voor op de onmenselijke dagen die ons te wachten staan. Hitteplan, weeralarm en meer van dat soort woorden. En we waren nog maar net klaar met klagen over de tegenvallende zomer.

Een blik in de kranten doet vermoeden dat ons een verschrikkelijke ramp te wachten staat. Het wordt warm. Erg warm zelfs. Wie op vakantie is stuurt bij dit soort temperaturen vrolijke Facebook-berichten de wereld in. Of ansichtkaarten met getekende zonnetjes erop. Van dat het hier fantastisch is. Wordt het bij ons een keer fantastisch, trekken we meteen hitteplannen uit de kast.

En dan die adviezen waarmee je in kranten, op televisie en internet wordt geconfronteerd. Drink voldoende water. Trek luchtige kleding aan. Span je niet overmatig in. En zoek de schaduw op. Dat zijn nog eens tips waarmee je wat kunt. Nadat het KNMI repte over 35 graden, had ik onmiddellijk een bontjas uit de jas getrokken en smeedde ik plannen om een marathon te lopen. Verder wilde ik absoluut niets drinken en 18 uur in de zon zitten. Fijn dat ik nu hoor dat je dat beter niet kunt doen.

Warmte verdrijft de komende dagen Griekenland, Isis en de belastinghervormingen uit het nieuws. Het Journaal gaat openen met stranden, ijssalons en bejaardencentra. En de lokale fotografen dringen om de beste plek bij de van de Sas springende jongeren en de watersporters bij het Veer. Dik kans dat ik er ook tussen sta, zo ben ik dan ook wel weer.

Net zo lang tot Gerrit Hiemstra zegt dat we weer opgelucht adem kunnen halen. Er is regen, wind en mogelijk hagel onderweg. En dat wel een week lang. “De warmte is voorlopig weg…”, zegt Hiemstra. Later blijkt dat die uitspraak voldoende is voor een koninklijke onderscheiding.