Onderweegs over Sportclub, zwembad en wegen

Dirk Onderweegs was na de Tweede Wereldoorlog 27 jaar gemeentesecretaris van Genemuiden. Wout van Olst kreeg onlangs als het ware zijn memoires in bezit. Onderweegs vertelt daarin over de veranderingen in Genemuiden aan een plaatsgenoot die tijdenlang in de Verenigde Staten had gewoond en terugkeert. Ze wandelen door Genemuiden. Dit keer gaat het over wegen en sport.

Al pratende waren wij via de Achterweg het Kampereinde genaderd en stonden we op de nieuwe Kamperdijk. Ook deze weg trok de aandacht van mijn metgezel en op zijn vraag naar het wegen-probleem rondom Genemuiden vertelde ik hem dat in 1949 de eerste twee kilometer van de Kamperdijk was verlaagd en van een beton-dek was voorzien, terwijl het verdere gedeelte van deze weg in 1951 een beurt had gekregen en, op een klein stukje na, klaar was gekomen. In het komende voorjaar denkt men de gehele weg van Genemuiden naar Kampen klaar te krijgen en dan heeft onze plaats een pracht verbindingsweg met Kampen en via deze stad met het westen des lands.

Op de waslijst van verlangens van gemeentebestuur en burgerij staat nu bovenaan de wegverbetering van de Hasselterdijk. Het bestuur van het waterschap Mastenbroek, dat deze weg in onderhoud heeft, doet er praktisch niets meer aan en denkt waarschijnlijk: “die de weg stukmaken, en dat is het zware vrachtautoverkeer, moeten hem ook maar repareren”. Kort na de bevrijding is er een comité opge-richt waarin zitting hebben vertegenwoordigers van de betrokken gemeenten Genemuiden, Zwolle, Zwollekerspel en Hasselt, benevens enige industriëlen uit onze gemeente. Dit comité heeft reeds enige malen contact opgenomen met de provinciale autoriteiten. Men hoopt dat de provincie uiteindelijk bereid zal worden gevonden van deze weg een provinciale autoweg te maken. Veel schot zit echter niet in dit geval. De provincie schijnt wat huiverig te zijn om dit kostbare object aan te pakken. Dus voorlopig zal deze weg, die haast geen weg meer is, als toegangsweg naar Genemuiden  dienst moeten blijven doen.

Sport     

Terwijl mijn gast zijn ogen liet gaan over de weilanden ten zuiden en ten westen van de plaats maakte ik hem attent op het nieuwe sportterrein. “Het voetbalveld lag toch aan de Veerweg?” Inderdaad, doch dit veld voldeed niet meer aan de door de K.N.V.B. gestelde eisen. Zou Sportclub Genemuiden aan de voetbalcompetities willen blijven deel-nemen, dan zou er een beter veld moeten komen. En wat doet men dan als vereniging die permanent met pecuniaire moeilijkheden zit te kampen? Men klopt bij de gemeente aan en schildert in felle kleuren de grote gevaren welke de volksgezondheid gaan bedreigen als niet voorzien zou worden in een goedgekeurd speelveld.

En wat doet dan een gemeentebestuur, dat de grote betekenis van koning voetbal voor het opvoedkundige en geestelijke welzijn van zijn jeugdige ingezetenen niet wil ignoreren? Het zorgt voor een aan de eisen van een Haags bestuur beantwoordend veld. Het sportterrein werd in het voorjaar van 1948 officieel geopend. De aanlegkosten hebben ruim ƒ.10.000,- bedragen. De voetbalverenigingen mogen er gebruik van maken tegen een jaarlijkse vergoeding van ƒ. 525,- per jaar welk bedrag onlangs is teruggebracht tot ƒ.400,-. Burgemeester en Wethouders kunnen dit veld ook aan andere vereni-gingen in gebruik geven, bv. aan een Oranjevereniging ten behoeve van kinder en volksfeesten. Het bestuur van Sportclub heeft zelf gezorgd voor de bouw van een kleedgelegenheid. Naast dit veld is er nog een klein speelveld in de Binnenlanden waar de jeugd, al of niet in verband, zich kan vermaken.

Sportclub Genemuiden

Sportclub Genemuiden kan bogen op een goede staat van dienst in de na-oorlogse jaren. Deelne-mend aan de zaterdagmiddagcompetitie van de K.N.V.B. is zij met ingang van het seizoen 1950-1951 overgegaan naar de nieuw ingestelde 3^e klasse, waar ze op de 3^e plaats van onderen eindigden. Het daaraan voorafgaande jaar was zij ongeslagen kampioen geworden van de 4^e klasse. Het 2^e elftal speelt momenteel in de reserve 1^e klasse van het district Oost van de K.N.V.B. en heeft zich in het afgelopen seizoen 1950-1951 op de 2^e plaats weten te stellen. Het 3^e elftal speelt in de onderafdeling Zwolle en is geëindigd in het midden van de ranglijst terwijl Junioren A spelen in de hoofdklasse afd. Zwolle en daarin kampioen zijn geworden. U ziet hieruit dus wel dat Sportclub een vereniging is die terdege meetelt op voetbalgebied.

Zwemmen

“Hoe staat het met de bevordering van de open-bare gezondheid?” was de volgende vraag van mijn weetgierige vriend. “Ook daarover kan ik u een en ander vertellen” antwoorde ik. In de eerste plaats moet u weten dat wij eindelijk een echt zwembad rij zijn gewor-den. Zoals u zich zult herinneren is de primitieve zwem-gelegenheid op Bestevaêr aan het Zwartewater in de oorlogsjaren verwaarloosd en zijn van de badhokjes brandblokjes gemaakt. Na de bevrijding deed zich de behoefte aan een zwemgelegenheid, inzonderheid voor de jeugd, weer sterk gevoelen. Het Zwartewater had reeds een paar slachtoffers geëist en met angst in hun hart lieten de ouders hun grotere kinderen daar zwem-men, doch voor de schoolgaande en kleinere jeugd was geen goede gelegenheid.

Inmiddels was op 23 maart 1948 een zwemvereniging opgericht met een behoorlijk aantal leden. Na overleg met het bestuur dezer vereniging, welks voorzitter is Henk van Dalfsen, u weet wel, de zoon van de Kuper, besloot de gemeente bij de eerste kolk aan de Hasselterdijk een zogenaamd kleuterbad te maken. Graag had de gemeente daar een volledige bad en zwemgelegenheid gemaakt, zowel voor de jeugd als voor de ouderen, doch de gemeentelijke voogd i.c. het college van Gedeputeerde Staten wilde daarvoor geen toestemming geven in verband met de hoge kosten. Enfin, denkende dat een half ei altijd nog beter is dan een lege dop en als maar eenmaal een begin is gemaakt, de rest te zijner tijd wel zal volgen, werd in het voorjaar van 1951 het kleuterbad aangelegd in het, aan de kolk grenzende land van de wed. B.J. van Dalfsen – Post, Hk Bakker en het waterschap Mastenbroek. Dit heeft de ge-meente nog rond ƒ. 13.000,- gekost, met inbegrip van de kosten van aankoop van de kolk en het land.

Onder deze bedrijven had het bestuur van de zwemvereniging niet stilgezeten. Dit bestuur redeneer-de terecht dat aanstonds wel de kleuters en kleine kinderen geholpen waren, doch dat daarmede het probleem voor de schoolgaande jeugd en de ouderen nog niet was opgelost. Dezen laten zich niet in een kleuterbad stoppen. Toen werd de knoop maar doorgehakt en werd besloten op kosten van de vereniging die in haar tweejarig bestaan wel contributies had geïnd doch weinig uitgaven had gehad en dus een kleine reserve had kunnen vormen, een zogenaamde tussenbad aan te leggen en in de kolk een zwemgelegenheid voor de ouderen. Zo besloten, zo gedaan. De Heide Maatschappij, die het kleuterbad voor gemeenterekening moest maken, kreeg opdracht er een tussenbad voor de schoolgaande jeugd bij aan te breien en de kolk tot diep bad te improviseren. Ik weet niet wat dit werkje de  vereniging precies heeft gekost, maar ik schat toch wel op een mille of 5 á 6. Ai, siet wat goede courage vermag! Op 23 juni 1951 werd de vlag gehesen en het volledige bad in gebruik gesteld. Het eerste jaar is er reeds een vrij druk gebruik van gemaakt. Hiermede is inderdaad  een belangrijk werk in het belang van de volksgezondheid verricht.

Wout van Olst