Al 20 jaar de nieuwssite voor Genemuiden!
29 maart 2024 t’ Olde Staduus
Agenda
Van Dijk Heftrucks (tijdelijk)

Verwarde mannen (column Nick Hoekman)

Geplaatst op: 26 juli 2016

De verwarde man is hip. Want alles wat het straatbeeld domineert of de kranten haalt is hip, kijk maar naar mannen in houthakkersoverhemden. Die met hun ongewassen baarden sikkeneurige liefdesliedjes op een akoestische gitaar zitten te tokkelen. Die zijn hip. En nu krijgen ze concurrentie van de verwarde man. Alleen doet de verwarde man de mensheid ellende aan, al moet ik zeggen dat het romantische gepeupel van de singer-songwriters mij soms ook doet verlangen om mensen in een kokend hete lavastroom te drukken. Maar dat doe ik niet hoor. Er is hier in de buurt überhaupt geen vulkaan te vinden.

Jarenlang heb ik me veilig gewaand voor aanslagen en terreur. Mensen vanuit de Randstad kunnen Genemuiden al niet eens vinden, laat staan een kudde zelfmoordterroristen uit een woestijn hier ver, ver vandaan. Nu begin ik bang te worden. De verwarde man begint steeds vaker samen te smelten tot een lone wolf. Iemand die op eigen houtje begint te radicaliseren en op internet de cursus ‘bomgordels voor dummies’ gaat volgen. Deze mensen zijn staatsgevaarlijk, niets of niemand die vaak ook maar het vermoeden heeft dat deze personen aan het ontsporen zijn. Het zijn de mannen waarvan de hele buurt het niet verwachte, het cliché verhaal. Die zachtaardige buurman, die elke zaterdagmiddag zijn auto keurig op de oprit staat te wassen en op tweede kerstdag zijn lieve moedertje trakteert op het menu van de maand van de lokale afhaalchinees.

Mannen, die zijn verstoten uit de samenleving. Waarvan niemand weet wat ze zijn, behalve dát ze er zijn en zo nu en dan eens door je netvlies wandelen. Teruggetrokken in hun eigen wereld, begint er een stem steeds harder in het hoofd te schreeuwen dat er ooit een dag zal komen dat de hele wereld zal weten wie ze waren, en met welke daad ze zichzelf en omstanders van de wereld bliezen. Het zijn massavernietigingswapens van vlees en bloed, lopende nachtmerries van 183 centimeter, gehuld in broeken van corduroy stof en witte sportsokken van de Zeeman. Deze figuren beginnen steeds vaker de grote vijand van de burger te worden. En dat maakt bang, want opeens zijn niet alleen de grote openbare ruimtes een potentieel doelwit, maar ook de supermarkt of kerk in het dorp.

En er is niks wat we er tegen kunnen doen.

Gepubliceerd door Erik Driessen
Van Dijk Containers 500