Opperste concentratie op weg naar een bedevaartsoord

“De dag begon na een toch wel goede nacht tussen ongeveer 34 bedden die ook allemaal bezet waren. Ik begin te wennen en heb zelfs de oordoppen niet meer in, de inspanning begint z’n tol te eisen. Ik begin in een flow te geraken, politiek, oorlog, voetbal, kranten, tv programma’s als dwdd, Pauw, zwarte piet discussies, het gaat allemaal langs me heen en ik moet zeggen: ik mis het ook niet, vooral zwarte piet die hier ergens gehuisvest moet zijn, kan me de kachel niet aanmaken”, aldus Johan Snel, die dagelijks Santiago de Compostela meer nadert.

Na een paar klimmetjes ging het redelijk vlak naar Villafranca, daarna begonnen er toch wat serieuze kuitenknijters! Voordat we de strijd aangingen was er eerst koffie bij één van de plaatselijke horecaondernemers, deze verkocht ook van allerlei lekkernijen (foto).
Ik liep al een paar dagen met de stokken opgeborgen maar, vandaag waren ze meer dan welkom. Achteraf had ik de laatste dagen ook last van m’n rug en vandaag niet, dat is het dus, al doende leert men.
Maura ging als een malle bergopwaarts, ze was net een berggeit vandaag. Ik zette me wederom op de kruipstrook om mezelf niet op te blazen maar moet ook zeggen: het gaat steeds beter, de benen worden sterker en de kuiten dikker. Dat wil niet zeggen dat je niet op hoeft te passen want één misstap kan je camino ruïneren en, zover was het bijna, één klein steentje deed mij wankelen. Enkel dubbel geklapt en een rare tik in de knie hield ik er aan over, na een paar km was het gelukkig weer bij het oude. Opperste concentratie is dus geboden!
Na twee keer flink stijgen kwamen we boven op een stuk vlak, we werden daar ontvangen door een senorita die een heerlijk muziekje had aanstaan, en voor een donatie mochten we wat heerlijk fruit pakken, de perfecte beloning na een paar liter zweet verloren te hebben.
Na een kleine 30 km vandaag aangekomen in onze herberg, zitten we wat diverse gerechten te prikken, natuurlijk met een fruitig rood sapje. Gregorio had het weer over van allerlei gerechten en wil me binnenkort aan de octopus hebben, wie mij kent weet dat alles wat uit het water komt niet voor mij is weggelegd. Toch wil ik de beste man de kans gegeven om daar verandering in te brengen, al denk ik zelf dat de kans van slagen nihil is. Ik vroeg hem of hij dan bij mij snert zou komen eten.., maar natuurlijk was het antwoord en Paco komt graag mee. April was voor hun de beste tijd om naar Nederland af te reizen, wie kan me zeggen of de snert rond die tijd wel zo smaakt..?

Conclusie; ik ben van alle nieuws vervreemd, straks gooi ik ook Facebook eraf…