Comeback (column Wim Rietman)

Al meer dan twee jaar heb ik geen column meer geschreven voor deze site. Toch word ik  nog bijna elke week wel aangesproken over de onzin die ik destijds regelmatig publiceerde. En ik zou liegen wanneer ik zou zeggen dat dit mijn ego niet een heel klein beetje streelt.

Veel mensen denken dat de ophef rond mijn laatste column over “de vijf gebroeders” er voor heeft gezorgd dat ik abrupt stopte met het schrijven van korte bijdrages. Dat is een misvatting. Nog steeds vind ik juist die column één van de meest geslaagde bedenksels van mijn hand. Het stukje was namelijk één grote brok satire. Wie dat niet begrepen heeft zou zich eerst eens in het begrip satire moeten verdiepen.

Waar ik me wel ongelooflijk aan gestoord heb is aan een aantal behoorlijk ongenuanceerde reacties op het epistel. Kritiek boeit me niet zo, want wie kaatst kan de bal verwachten. Maar één persoon (natuurlijk zonder zijn naam onder de reactie te plaatsen) trok van leer tegen nota bene mijn broer. Die beste man heeft een duidelijke eigen politieke mening, maar heeft natuurlijk niets met de inhoud van mijn columns te maken.

Een ander geval was nog triester. Met de naam Giel Timmerman werd een reactie geplaatst waarin ik met de grond gelijk gemaakt.  Dat mag uiteraard, maar toen ik Giel een aantal weken later eens trof, meldde hij dat deze opmerkingen helemaal niet van hem kwamen. Wie dat dan wel gedaan heeft, zal wel nooit meer bekend worden. Maar een laffere daad kan ik zo 1,2,3 niet bedenken……..

Dat ik wat tegen “de vijf gebroeders” zou hebben is ook een groot misverstand. Een aantal zeer goede bekenden van mij is als vrijwilliger razend druk met het schip. Daar heb ik alleen maar respect voor.

Maar goed, laten we geen oude koeien (of in dit geval misschien passender, schepen) uit de sloot halen. Want u hebt misschien al begrepen dat ik af en toe weer een stukje voor Genemuiden Actueel ga schrijven.

Ik dacht dat ik alles wat ik te melden had al wel op papier gezet had. Dit zogenaamde writersblock was de werkelijke reden dat ik met schrijven gestopt ben. Maar in twee jaar gebeuren toch een hoop dingen waar een verhaaltje in zit.

Zo is bijvoorbeeld het bedrijf waar ik al 30 jaar werk in deze tijd overgenomen. Haalde een nieuwe politieke partij zo maar drie zetels. En had een collega van me razend veel succes op Tinder.

Dat zijn toch gebeurtenissen die je eigenlijk met wat mensen wilt delen.

Maar even afwachten wanneer er weer wat spannends gebeurt. Maar ik beloof u: dan meld ik me. En wegklikken mag natuurlijk altijd.