Indian Summer Biestemerk

Miskien is ‘t al wel vuuftien joarn eleedn dat ek veur de leste keer op de Biestemerk was. Et plan was dat ek met mien bruur en pilsien zol pakkn in De Aevnkaemer maer toen ek al onderweg was noar Gaellemuun kreeg ek ‘ n klaegerege stemme an de tillefoon. Bruur was d’iele nacht in de weer ewest met rommelege daerms. Dat e’j al older wörn, ie vuuln alles, as ‘ t oen aerreme euft niet is dan is ‘t de naerrems, de knie’n, of de daerrems.

Dus mos ek d’onneurs allieneg woarneemn. Ek slenterde wat langes de kreumpies, ek zaage old bekendn, ek leupe doar eignlek best anoniem rond want met ‘n brille op en nooit meer ezien wus gien iene nog wie Fikkie was, oaste.

Lange eleedn was geduurnde de Biestemerk veur mi’j en mien moat Gait et oogste goed umme zo snel meugelek noar de spuulgoedkroame te goan woar as ze erreftnpisteulties verkochtn. Wi’j deunn neks liever dan mekaere of de aandere medemeinse ofknalln met erreftn. D’r wörde toentertied vuule minder snert emaekt um dat Gait en ekke veur skaerste op de maerrekt zörgdn. Aa’j niet op tied oen erreftn in ‘n broene papiern zak bi’j Beernd Jan Driessn ekocht addn, now, dan kon ie nog maer ien dink doen, achter Fik en de Korre an loopn en ze opraepn en maer oopn dat aa’j d’r ‘n skaemel köppien van kondn maekn.

Vandaege was de snert in overvloed en de olde vertrouwde Mauser met erreftn d’r in was uut et stroatbeeld verdweenn. D’r stondn oareg wat kroamn met spulegoed maer zie deunn slechte zaekn want de jongn teegnwoardeg die skoevn met trekkerties en kraenn en euibaeln op eur Ipad, as ze al agraries an-elaegt bin. Vaeker zittn ze virtuele skeidsrechters en spitsn en verdedegers de oed vol te skeldn as ze ‘n pengel teeng kriegn op FiFa 2018.

D’r waarn momentn dat ek wol dat ek de zwembroek mee eneumn ad, dan waar ek eempies in de Binn’ Aevn esprung. Volgnd joar doen wi’j boegsprietloopn in oktober, neks mis mee! Et was zo waerrem dat de wörstnkroame ze oe zo serveerde zonder ze eempies in de magnetron te doen!

Ek zage ook kreumpies dat ek dachte, keerl, ie bin gien zaeknman! Ek eb d’r minstns vieve eteld die op ien of aandere meniere an ‘t evangilizeern waarn. Dat vien ek oaste net zoiets as jenever an ‘n draankörregel verkoopn, in ‘n plaese as Gaellemuun. Goat dan op de Walln stoan of op de Vrijthof, miskien tazzie nog ‘n Paap kunn strekkn. Maer veruit, nooit eskeutn is altied mis.

Et deu mi’j deugd dat de olde vertrouwde zweefmeule d’r nog altied stond. Toen ek ‘n pubertien was mosse wi’j altied op moandagoamt noar de kattebak in de Rank, destijds onder de lijding (ja, met lange ij) van Joom de Kromme, en dan zatte wi’j op iete kooln want Eidelberg was verre weg en de zweefmeule dechte bi’j en doar zat WIllem de Poale met zien kornuitn met de klompn an met behullep van de middelpuntvliedende kracht stuntn uut te aeln woar ze in Ollywood de griezels van kreegn. D’olde Bosma die regelde dat allemoale met ‘n druppel Hooghoudt an de neuze en draeiörregelmuziek die uut ‘n soort sjiekaa mesiene kwam vanachter ‘n zeildoek met ‘n trommelnde Franse huzaar d’r veur.
Vrouw Bosma die verkocht de keurties, ging stienaerd deur as nuchtere(d’ienege op ‘t iele Aevnplein) Grunnegse, zelfs as Willem et ökkien op de kaante laegde en de knaakn in eur permanent zattn. Zaekn bin zaekn perslot. Die snapte et wel. Van keurties ku’j eetn en van ‘t evangelie niet.

En altied weer keek ek naor die nomaadn van de draeimeule die in die waegn woondn ergns ter eugte van de Fuitn of Pieter Blek an d’ Oosterkaai, en zomaer ‘n weke in oen leevn kwaamn, en dan 51 weekn weer weg waarn. Woar bleef dat völlekien? Ien groot misterie!

Dus ja, et was ‘n trip down memory lane, vule veraandert maer et blef toch op ien of aandere meniere et zellefde. Maer aa’j vrogger bi’j Geesje de Poes op de Nachtweg noar de wc mossn dan kon ie gewoon op ‘n wc brille zittn. Toen ek vanmiddeg mien perkamentn bloaze eempies leegmaekte in de wc van de Kaaihof addn ze de wc brilln d’r of’aelt. Now vroag ek oe, woar muut dat en aa’j an de pimpel bin en ie kunn’ ‘n wc brille niet meer met rust loatn? Da’s pure geesteleke aerremoe. Toch maer ies noar dat kreumpien van de evangelisatie miskien?

Dat kreumpien stond richting ‘t Veer, vlakbi’j ‘n kreumpien met ‘n microfoon en ‘n synthesizer, groot börd op de stoepe; voor al uw nekklachten, ingewanden, stressverschijnselen, rusteloze benen. Ek eb gelieke mien bruur ebelt, ek zaege, aa’j doar now eempies langes goan, dan ku’w miskien toch nog an ‘t bier!