Al 20 jaar de nieuwssite voor Genemuiden!
28 maart 2024 t’ Olde Staduus
Agenda
Van Dijk Heftrucks (tijdelijk)

Zwarte Piet (column Wim Rietman)

Geplaatst op: 19 november 2018

“Je moet eens een verhaaltje schrijven over Zwarte Piet”, zei een nieuwe collega enthousiast tegen mij. “Ik zal het je sterker vertellen”, gaf ik hem van repliek, “dat heb ik al eens gedaan”. Vier jaar geleden begon de hele heisa omtrent de goede Sint en zijn trouwe metgezel. Inmiddels dreigt deze zinloze discussie volledig uit de hand te lopen.

Dit schreef ik destijds:

Ik word niet snel kwaad. Ik word namelijk héél snel kwaad.

Met zo’n eigenschap leer je naar mate je ouder wordt omgaan. Eerst tel je  eens tot tien. Maar de ervaring heeft mij geleerd dat tot honderd door te gaan nog verstandiger is.

Toen de zwarte Pieten discussie in Nederland eind vorig jaar losbarstte, heb ik mijn mondje niet geroerd. Waait wel over, dacht ik. Mis gedacht blijkt nu. Met dien verstande echter dat het gewauwel over de Sint en zijn knecht nu al in maart begon.

Vorig jaar November verscheen in een uitzending van Pauw en Witteman een ietwat corpulente dame, Anousha Nzume genaamd. Deze mevrouw was tot tranen geroerd toen zij uit de doeken deed wat voor onrecht de gekleurde medemens werd aangedaan door een feest als Sinterklaas in deze vorm in Nederland te vieren. In al mijn onnozelheid dacht ik eerst nog dat het hier om een grap ging. Al snel bleek echter dat het mevrouw bitter ernst was. Ze ging er psychisch helemaal onder door. Volgens haar was de slavernij weer heel dicht bij.

Sinterklaas is mijns inziens één van de leukste tradities van ons land. Liedjes, gedichtjes, creativiteit en gezelligheid. We vieren dit feest in Nederland al eeuwen lang op onze eigen manier. Sinterklaas is de grote kindervriend en zwarte Piet is zijn grappige assistent. En in Piet ligt volgens een groeiende groep tegenstanders het probleem. Men associeert Piet met de rol van de negers tijdens de slavernij. Ik noem dat absurde onzin.

Ik denk dat veel mensen de etnische afkomst en het begrip discriminatie door elkaar halen. Persoonlijk keur ik discriminatie op basis van herkomst af, maar realiseer me ook dat dit soort discriminatie nooit uit de samenleving zal verdwijnen. In elk land wordt wel een bevolkingsgroep op basis van uiterlijk, herkomst, geaardheid, geslacht of geloof gediscrimineerd. Daar kunnen overheden op allerlei wijze tegen ageren, feit blijft dat het eenvoudigweg niet uit te bannen is. In Nederland doen we bijvoorbeeld neerbuigend over Roemenen die ons land overspoelen, bestelen en wat al niet meer. De Roemenen zelf hebben het niet zo op hun medebewoners de zigeuners. Over die bevolkingsgroep wordt op z’n zachtst gezegd zeer neerbuigend gedaan. En zo kan ik een ellenlange opsomming maken van welke bevolkingsgroep in welk land gediscrimineerd wordt. Die lijst ga ik u besparen. U weet namelijk zelf wel waar ik het over heb.

Terug naar zwarte Piet. In het huidige Sinterklaasfeest is hij zwart. Dat valt niet te ontkennen. Of dat nou wel of niet komt door het feit dat hij door de schoorsteen is gekomen, vind ik persoonlijk niet zo relevant. Hij is – én blijft als het aan mij ligt – zwart. Op basis van hoe je er uitziet, wordt er vandaag aan de dag nogal wat naar je geroepen. Maar dat noem ik niet discrimineren.

Discrimineren betekent letterlijk namelijk : onderscheid maken op basis van ras, geaardheid, geloof, politieke overtuiging, leeftijd etc.

Het is allemaal niet aan de orde bij Zwarte Piet.

Mensen die dik zijn, worden hier al gauw bolle genoemd.

Zelf ben ik kaal. Dat kan ik moeilijk ontkennen als een grapjas me weer eens krullenbol noemt. En zo hebben we spleetogen, magere scharminkels en ook zwarten. Het zijn geen vleiende benamingen, maar ze liggen doorgaans niet zo ver naast de waarheid.

Je hoeft bij de bakker niet meer voor je brood te betalen, wanneer je er iets anders uitziet dan de doorsnee medemens.

De wereld staat in brand. Er zijn oorlogen aan de gang op slechts een paar uur vliegen van Nederland. Er zijn epidemieën die dagelijks meer slachtoffers eisen. Maar al deze ellende lijkt onder te sneeuwen in de al maar doorwoekerende zwarte Pieten-discussie.

Er gaan geluiden op om de Pieten een andere kleur te geven. Maar dat lijkt me vragen om problemen. Maak je hem rood dan krijg je ongetwijfeld de socialisten op je dak. Wordt hij geel, dan raken de Chinezen in alle staten. En krijgt hij een blauwe kleur, dan voelen de alcoholisten zich aangesproken. Laten we het maar lekker bij zwart houden.

Inmiddels zijn we dus vier jaar verder, maar ik sta nog steeds 100% achter dit verhaal. En ik vrees dat we het hier nog tot in lengte van jaren over zullen hebben. Want het handje vol tegenstanders van zwarte Piet smult van alle media-aandacht. Dat ze met hun houding het overgrote deel van onze bevolking steeds verder tegen zich in het harnas jagen, schijnt ze niet te deren.

Gepubliceerd door Erik Driessen
Van Dijk Containers 500