Het rode sleetje (column Erik Driessen

Op het moment dat ik dit schrijf ligt de sneeuwlijn bijna op Genemuiden. Dik kans dat zo die witte pluisjes uit de lucht vallen. Een dag te laat voor een witte kerst, maar kinderen verwelkomen het spul ongetwijfeld met blij enthousiasme. Voor mij mag het aan de wolken blijven plakken eerlijk gezegd. Ik zie glibberpartijen, bruine sneeuwblubber, kou, wind, narigheid en meer winterse ellende voor me. Ik ben een man van de zomer. Niet voor niets was ik de afgelopen week in Andalusië. 19 graden en lunchen op het terras. Geef mij dat maar.

Vroeger was dat natuurlijk anders. Als kind genoot ik ook van de sneeuw. Niet van ijs trouwens. Schaatsen kon en kan ik niet. Glijden wel. Als de beste zelfs vroeger. Terwijl ik nog wel zo’n rood onooglijk sleetje had, overblijfsel van mijn oudere broers. En ik ben een nakomertje. Zo oud was dat geval dus al. Geen wonder dat ik van Sinterklaas, tevergeefs overigens, een nieuwe slee vroeg. Het werden sokken en playmobil ofzo waarschijnlijk. Maar volgens mijn moeder was het echt een prima slee en moest ik het straks, als er sneeuw lag, maar eens uitproberen. Een week later lag er sneeuw en met school gingen we sleeen in het plantsoen. Van die hoge bult. Alsof je vanaf pakweg de Kitzsteinhorn naar beneden keek.

Toen gebeurde het mirakel. Mijn oude versleten slee bleek veruit de snelste slee van allemaal. Ondanks alle moderne modellen om me heen, troefde ik iedereen af. Ik moest afremmen om niet de Bermsloot op te glijden. Bewonderende blikken om me heen. Die vintage slee leek wel wat op die oude voetbalschoenen uit Sjakie’s wondersloffen. Dat ventje kon voetballen als Cruyff als hij die schoenen droeg, zonder kwam hij nog geen lantaarnpaal voorbij. Zo was het met die slee ook. Ik kon er het rodelen tijdens de Olympische Spelen mee winnen, zo leek het wel. Benieuwd waar het ding gebleven is. Ondertussen kijk ik nog een keer naar buiten. Nog geen neerslag te zien. Als het gaat sneeuwen, toch maar eens op zolder zoeken. Wie komende week een veertiger op een klein sleetje in het plantsoen ziet, hoeft kortom niet meteen de politie te bellen.