Herinneringen van een schoolmeester (16)

Stella Müller is een meisje van Schindlers lijst, schrijfster van het boek ‘Door de ogen van een kind’. Voor haar barak, waar ze knopen aan een met gestold bloed besmeurd uniform naait, stopt een vrachtauto. Een priester in soutane springt er als laatste uit. Hij ondersteunt iemand als ze door bajonetten naar de greppel worden gejaagd. Op de rand van de dood heft hij zijn ogen ten hemel, balt zijn vuist omhoog en roept aangrijpend: ‘Mensen, er is niets, er is geen God!’ Zijn beulen sleuren hem naar het gat. Een salvo klinkt. De auto met de geamuseerde beesten rijdt weer weg. ‘Hij was niet bang voor de dood, maar de grootste tragedie aan het eind van zijn leven was misschien dat hij was gaan twijfelen’, schrijft Stella. Op 4 mei is groep 8 aan de beurt om mee te lopen in de stille tocht en een krans te leggen bij het monument. Op school vertelt hij over Stella. Met open mond luistert de jeugd naar het onvoorstelbare!

Het voert hem terug naar een cruciaal moment in de wereldgeschiedenis toen hij zelf jong was. Het is op een woensdagmiddag, hij is vrij van school. Op de brede uitgesleten treden van de stenen trap die toegang geeft tot de School met den Bijbel wacht hij op het ‘eind der tijden’. Om twee uur loopt het ultimatum van de Amerikanen af en zal de Cuba-crisis op een gewapend, allesverwoestend conflict uitlopen. Hij slentert naar de muziektent tegenover de school. Tussen rododendrons verscholen zitten jongens te kaarten. Hij schudt wat centen uit z’n broekzak en vraagt of hij mee mag zwikken. Ongemerkt is het twee uur geworden en het einde wederom uitgesteld. Ze duiken weg als meester Verhoef z’n scooter op het tuinpad van het schoolhuis start en leggen weer in als hij uit het zicht is verdwenen. ‘Jij moet delen’. ‘Harten troef’….

Anita heeft een combi 5/6 en is met 6 naar de gymzaal. Groep 5 heeft vanmiddag een natte gymles heeft en krijgt les van de meester. Omdat het schitterend weer is, raffelt hij de rekenles af en neemt de jeugd mee naar het varkensgat. Een meerkoet nestelt dicht onder de oever, schrikt van de drukteschoppers en verlaat haar nest. Acht eieren tellen ze. Hij leert hen het visdiefje en de zwarte stern uit elkaar te houden. Een nachtbraker in een tentje met wel vier hengels op standaard maken ze wakker. Dan vertelt de meester een kort griezelverhaal over het monster dat onder het eilandje midden in de plas huist. Ze geloven er niks van, maar toch. Inmiddels is groep 6 ook weer terug, ’t is pauze, gauw naar de koffie.

Meivakantie. Voor dag en dauw trekt hij om niemand wakker te maken voorzichtig de deur achter zich dicht. Zijn hond blaft nooit, zit de kooiker in de genen. Over de Grote Bosweg bij Heijenradt wandelt hij naar het Gulpdal langs bospercelen vol anemonen en maagdenpalm. Een uur later steekt hij de rijksweg bij Margraten over. In de orchideeëntuin van het Gerendal deelt hij de boterham. Tegen tienen wandelt hij Valkenburg binnen en bestelt op een terrasje een cappuccino. Dan belt hij het thuisfront en spreken ze af op de Bemelerberg rond het middaguur. Heerlijk weertje, fantastisch wandelgebied. Wanneer werkt een schoolmeester nou eigenlijk….?

Gerrit van Houwelingen