Al 20 jaar de nieuwssite voor Genemuiden!
28 maart 2024 t’ Olde Staduus
Agenda
Van Dijk Heftrucks (tijdelijk)

Algemeen belang….(ingezonden brief)

Geplaatst op: 15 januari 2016

Het artikel op Genemuiden Actueel over de wens van de Gereformeerde Gemeente om een deel van kinderboerderij Taghof in te ruilen voor parkeerplaatsen maakt veel reacties los. Ook Harrie Rietman reageert met een ingezonden stuk:

Ik hoorde een verhaal. Dat past wel een beetje bij deze tijd van het jaar. Donkere dagen, lange avonden en dan een verhaal, liefst bij een knapperend houtvuur. Een belangrijk criterium, bij de vraag of een verhaal een goed verhaal is, ligt vaak in de afloop… Dat hoeft niet persé een happy end te zijn; ook verhalen met een treurig en tranentrekkend eind kunnen de moeite van het onthouden en doorvertellen waard zijn. Het verhaal dat ik hoorde, is nog niet af. De tijd zal dus moeten leren of het een goed verhaal wordt. Maar omdat het wel een lang verhaal is, komt hier toch alvast het eerste deel:

Er was eens, in het rustig aan het Zwartewater gelegen stadje Genemuiden, een kerkgenootschap. Streng en recht in de leer, dat waren ze, en dat had allerlei gevolgen voor hun dagelijkse handel en wandel. Nou, van die handel, dat weet ik niet altijd zeker, maar van die wandel wel, want bij dat kerkgenootschap was het gebruik, tenzij dat volstrekt onvermijdelijk was, van auto of fiets op de zondag uit den boze.

En dus wandelde men op elke zondag, liefst twee maal van huis ter kerke, ongeacht of dat huis nu in het centrum of in één van de buitenwijken van het gestaag uitdijende stadje Genemuiden lag. En niet alleen het stadje groeide gestaag; ook het aantal leden van het bewuste kerkgenootschap nam hand over hand toe. De zondagsdiensten werden druk bezocht en het kerkgebouw puilde tijdens die diensten zodanig uit, dat de lokale brandweercommandant er slecht van begon te slapen. De kerk was domweg te klein voor de gestaag groeiende gemeente.

Uiteindelijk bleek er maar één oplossing ook voor de lange termijn afdoende. Nieuwbouw aan de rand van Genemuiden, in het ‘bosplan’ op de plek waar zich een kinderboerderij bevond. Die kinderboerderij kon dan verplaatst (en verbeterd en vergroot, ja, dat ook) en de kerk zou uit de brand zijn. Wel was daarvoor nodig dat de gemeente zou meewerken aan een bestemmingsplanwijziging, maar vooral ook aan een grondverkoop aan de kerk. Nu was de gemeenteraad van Genemuiden in zijn algemeenheid kerken goed gezind.

Terecht; kerken vormen, net zo als overigens verzorgingshuizen, scholen, verenigingsgebouwen en voetbalclubs, een deel van het cement van de samenleving. De deal werd dus rondgemaakt en voor een bedrag, dat moeilijk kan worden gekwalificeerd als ‘de hoofdprijs’, kreeg de kerk de beschikking over een vorstelijk perceel. Een gerenommeerd architectenbureau werd ingeschakeld en al snel werden de contouren zichtbaar van een ultramodern en functioneel kerkgebouw. Het verkochte perceel was zodanig ruim, dat er zelfs meer dan voldoende ruimte overbleef voor de aanleg van parkeergelegenheid. Op zondag weliswaar zo goed als overbodig, men wandelde immers ter kerke, maar er waren ook tal van doordeweekse activiteiten en die konden natuurlijk prima per auto bezocht worden.

En toen voltrok zich gaandeweg een metamorfose… Want de parkeergelegenheid, waar aanvankelijk een enkeling, die zeer slecht ter been was, tijdens de diensten de auto neer zette, raakte voller en voller. Zonder dat er redenen zijn om aan te nemen dat de algehele gezondheidstoestand der kerkgangers achteruit liep (al liepen ze wel steeds minder) nam het aantal gemeenteleden dat per auto ter kerke kwam hand over hand toe. Er werden verkeersregelaars ingeschakeld en een ingenieus parkeersysteem werd ontworpen, zodat optimaal gebruik gemaakt kon worden van de beschikbare parkeerplaatsen, maar het was allemaal niet genoeg.

Al snel stonden auto’s ook dubbel geparkeerd langs de aanvoerlaan en op de parkeerplaats van een nabijgelegen school was ook geen plek meer te vinden, voor degene die niet al heel vroeg (en met de auto hoefde dat eigenlijk niet) van huis ging…

Wat vijftien jaar geleden nog ondenkbaar zou zijn geweest, werd nu in zijn volle omvang duidelijk; de kerk had een parkeerprobleem… Weer werd er vergaderd en men herinnerde zich de oplossing uit vroeger jaren; de gemeente en in het bijzonder de kinderboerderij. Als die nu eens… De argumenten van toen zouden toch nu ook nog wel gelden? En de gemeenteraad zou, ondanks dat inmiddels een herindeling had plaatsgevonden, toch nog wel steeds de kerk gunstig gezind zijn? Dat kon toch haast niet anders, met de SGP als grootste partij… 

Intermezzo…

Op dit punt aangekomen moest ik even denken aan het verhaal van David en Bathséba. De rijke David, met zijn harem, die het oog laat vallen op de vrouw van Uria, een krijgsman, en haar ten koste van alles tot de zijne maakt. In de vorm van een parabel maakt de profeet Nathan duidelijk hoe schandelijk zijn gedrag is. David wordt vergeleken met een rijke man, bezitter van een grote kudde, die, als hij een onverwachte gast krijgt, het enige lam van zijn arme buurman slacht, om dat aan de bezoeker te eten te geven… Wie al veel heeft, is kennelijk niet snel tevreden.

Het verhaal gaat (nog een stukje) verder…

Het contact tussen kerk en gemeentebestuur kwam gemakkelijk tot stand en het belang van een aanzienlijke uitbreiding van de parkeerplaats werd onder de aandacht van het college gebracht. Er was sprake van een verkeersonveilige situatie, die slechts opgelost kon worden door een strook van het terrein van de kinderboerderij aan de kerk ter beschikking te stellen. Als daar vervolgens parkeerplaatsen zouden worden aangelegd en de aanvoerweg zou worden verbreed, zou dat een voor de kerk alleszins aanvaardbare oplossing bieden. Over het ontstaan van dit probleem werd wijselijk gezwegen… Het college nam, alles aangehoord hebbende, het verzoek in welwillende overweging.

Hier eindigt, voorlopig, het verhaal. Wat gaat er gebeuren? Zet het kerkgenootschap haar verzoek door? En wat doet het college in dat geval; kerken vormen toch mede het cement van de samenleving, net zoals… och nee, dat hoeft niet opnieuw, dat heb ik hierboven al uitgelegd. Dus meewerken? Er is alleen een (niet zo heel klein) verschil met de situatie vijftien jaar geleden. Dat verschil bestaat uit twee gedeelten. Het eerste deel wordt gevormd door een riante parkeergelegenheid, gelegen bij het sportpark ‘de Wetering’. Juist op zondag is hier vrijwel geen auto te vinden. Loopafstand niet meer dan driehonderd meter, dus voor geen enkele goed ter been zijnde Genemuidenaar een probleem. Het tweede deel van de oplossing komt te liggen aan de Koppel. Daar wordt, met gemeenschapsgeld, een ruime parkeerplaats aangelegd ter ontlasting van de parkeerdruk op het Havenplein. Maar op zondagen zeer geschikt als parkeerplaats voor kerkgangers, van welk kerkgenootschap dan ook maar. Loopafstand opnieuw zo’n driehonderd meter…

Het gemeentebestuur heeft tot taak het algemeen belang te dienen; dat algemeen belang kan best samenvallen met het belang van een individueel kerkgenootschap of een individuele vereniging. Maar als dat niet, of niet volledig, het geval is, moet een afweging worden gemaakt tussen algemeen belang en particulier belang. Die lijkt me in deze situatie snel gemaakt. Het algemeen belang is niet gediend met een verdere verstening, van de groene long die vanaf de ijsbaan tot aan de manege loopt. En van wat er al voldoende is op een alleszins acceptabele afstand, namelijk parkeergelegenheid, hoeft niet nog meer te worden aangelegd. Maar hoe het verhaal werkelijk gaat aflopen… Daarover beslist uiteindelijk het gemeentebestuur. En dat bepaalt dan wel of dit een goed verhaal wordt of niet.

Harrie Rietman

Gepubliceerd door Erik Driessen
Van Dijk Containers 500