Fietsend bestaan (column Gerrit van Houwelingen)

’t Is snikheet als ze tegen drieën Holwerd binnenfietsen, het einde van de Rietlandroute. Het wordt tijd om een van de ‘Vrienden op de Fiets’ te bellen. Mevrouw Ottevanger uit Moddergat neemt op en vraagt of ze ook mee aan tafel schuiven. Die avond schotelt zij hen een vegetarische maaltijd voor met gevulde omelet, lamsoor en zeekraal, vers geplukt op het Wad die morgen. Op de met schapenstront overdekte zeedijk zien ze de zon ondergaan boven drooggevallen slikken en schorren. Als de nacht over het Wad valt zoeken ze de bedstee op in het pittoreske huisje onder aan de dijk. De volgende dag volgen ze de Waddenroute naar het oosten en knopen er een ‘Rondje Groningen’ aan vast. Nooit geweten dat het zo’n prachtige fietsprovincie is. Over de LF 9 die tussen Nieuweschans en Breda loopt gaan ze weer op huis aan.

Er staan twee fietsen bij de hellingbaan van de watersportvereniging. De stichting ‘Lange Afstands Wandelingen’ heeft er een paaltje neergezet met info over het Zuiderzeepad. Kampen 16 km naar het zuidwesten en Vollenhove 15 km naar het noordwesten. Hij fietst naar het haventje. Bij de Ketting hoort hij een koekoek. Het lukt hem niet de broedparasiet in de kijker te krijgen. Grijs, een opvallende lange romp, donkere streepjes op de borst. Als hij op een bankje bij het uitwateringssluisje neerstrijkt, hoort hij hem nog steeds. Twee stipjes in de verte doen vermoeden van wie de twee fietsen bij het veer zijn. Dan duurt het nog twintig minuten voor de wandelaars de bocht tegenover het Vogeleiland hebben gerond. Ze strijken bij hem neer en maken een praatje. Het zijn Amsterdammers. Vanmorgen hebben ze hun fiets bij de pont gebracht, zijn toen met de auto naar Kampen gereden en straks fietsen ze terug naar de auto. Uit logistiek oogpunt bezien het slimst.

Hij heeft nog enkele senioren-dagen tegoed. Als de weersverwachtingen een stralend weekend in het vooruitzicht stellen, knijpt hij er weer tussenuit. Rondje Drente is de bedoeling. Omdat het ’s morgens regent, vertrekken ze rond de middag. In Vledder houden ze het voor gezien en zoeken een bed. ’s Zaterdags wijken ze van de route af om het veenpluis in het Fochteloërveen te bewonderen, net een winters sneeuwlandschap. Net voor het dorp Een pikt de route hen weer op. Hier werkt Henk, een collega van de opleiding voor schooldirecteur. Hij draait even het schoolplein op, gluurt door het raam van de personeelskamer, waar Henk inderdaad aan de wand hangt temidden van een groep schoolverlaters. Een uur later staan ze bij Ot en Sien op de brink van Roden. Hier gedenken ze de sabbatdag en verkennen de natuur rond het Leekstermeer. Maandagmorgen gaat het verder door het stroomgebied van de Drentse Aa naar Rolde, waar de middagpauze wordt doorgebracht bij twee hunebedden, verscholen in het lover achter de kerk. Nog een nachtje in Schoonoord en als de wiedeweerga op huis aan. Woensdag moet hij weer aan de bak.