Bij ’t Eerste Wittien staat het hek altijd open
Geplaatst op: 24 juni 2016
’t Eerste Wittien viert volgende week zaterdag haar veertigjarig jubileum. Voorzitter Gert Eenkhoorn kijkt terug op de historie en Harry Brouwer van de jubileumcommissie blikt vooruit op de festiviteiten. “Ik denk dat wel duizend Genemuidenaren lid van onze vereniging zijn geweest…”, zegt Eenkhoorn.
“Als er een tennisvereniging komt, ga ik er meteen bij…”, dacht Eenkhoorn meer dan vier decennia geleden. De sport was destijds overal in Nederland in opkomst. Eerst voor het licht elitaire deel van de bevolking, maar al snel voor de hele familie. “In die jaren moest je in Zwolle nog door een soort ballotagecommissie heen. Je kon je niet zomaar even aanmelden. In Genemuiden is dat nooit zo geweest. Bij ons heeft het hek altijd opengestaan: kom er maar bij”, vertelt Eenkhoorn.
Volgens hem ligt de basis voor de vereniging bij mensen die als ‘import’ naar Genemuiden kwamen. “Mannen als Jack Leisink en Minus van Rijn zijn de mannen van het eerste uur. Herman van der Haar heeft dacht ik de naam bedacht. Wij kwamen op de plek van een oude wetering en daar lagen vroeger twee witte bruggetjes over. De club is vernoemd naar het eerste bruggetje…”, aldus Eenkhoorn.
Diezelfde wetering bezorgde ’t Eerste Wittien later de nodige kopzorgen. “De baan zakte door dat voormalige water een stuk naar beneden. Toen hebben we een flinke renovatie moeten doorvoeren. Tegelijkertijd kregen wij daardoor wel de huidige faciliteiten en daar kwamen veel Genemuiden op af. Dat zijn de hoogtijdagen van ’t Eerste Wittien met destijds meer dan driehonderd leden. Dat was zo druk dat we moesten gaan nadenken over uitbreiding.”
Zover is het niet gekomen. Tennis kreeg landelijk rake klappen en ook in Genemuiden is het ledenaantal flink gedaald. Er zijn nu nog 115 senioren en 35 junioren. “Tennis heeft traditiegetrouw een probleem: ga je aan de voetbal dan maak je onderdeel uit van een team, bij tennis moet je altijd afwachten of je tegen iemand kunt spelen die ook nog een beetje van jouw niveau is”, weet Brouwer, die zelf een kleine tien jaar tennist. “Daardoor zie je dat sommige mensen wat minder binding met een club hebben. Ze komen om een balletje te slaan, maar gaan niet op in de vereniging.”
Desondanks is ’t Eerste Wittien nog steeds een levendige club met een ‘superligging’. “Wij hebben vier kunstgrasbanen waarop je eigenlijk het hele jaar kunt spelen. De kantine is prachtig, het terras top. En we liggen aan de rand van Genemuiden. Beter kunnen we het wat dat betreft niet krijgen”, vindt Brouwer. Desondanks bereidt het bestuur wel een belangrijke verbetering voor. “De huidige banen zijn twintig jaar oud. Langzamerhand moeten we aan renovatie denken. Bovendien willen we graag de kooi vervangen voor een mini-baan. Dat zou een mooie impuls zijn voor het jeugdtennis”, zegt Eenkhoorn. Met een crowdfundactie in samenwerking met de Rabobank hoopt de club voldoende geld voor die minibaan bij elkaar te krijgen.
Volgende week heeft de kooi nog een volledig andere functie, glimlacht Brouwer richting zijn voorzitter. “Tijdens de jubileumdag houden we een verloting: we verloten alle tegels in de kooi. Dat zijn er 750. Op alle steentjes komt een nummer en wie die loten heeft gekocht, wint 150, 100 of 50 euro. De voorzitter gaat geblinddoekt de kooi in en bepaalt de winnende stenen”, legt Brouwer uit en Eenkhoorn kijkt erbij met een gezicht dat verraadt dat niet alle plichtplegingen van een voorzitter hem even na aan het hart liggen.
Op de jubileumdag hoopt de vereniging dat veel leden en oud-leden naar het complex komen. Ze kunnen genieten van een uitgebreide barbecue, voor de liefhebber een spellencircuit, een springkussen en natuurlijk de nodige gezelligheid. “Bovendien houden we een tenniskamp voor onze jeugd. Die overnachten in de kantine en doen mee aan allerlei activiteiten. Jeugd is voor ons heel belangrijk. Daarom doen wij heel veel voor deze doelgroep”, aldus Brouwer.
Dat wel in de wetenschap dat ’t Eerste Wittien vooral een recreatieve vereniging is. De keuze voor ‘toptennis’ is nooit gemaakt. “Dan moet je de vereniging ook heel anders inrichten en moet je toptrainers aantrekken. Buiten dat hebben we best goede tennissers voortgebracht. Jongens als John en Karlo van der Haar en Reind en Evert Beens konden geweldig tennissen. Daar zei je echt ‘u’ tegen”, zegt Eenkhoorn.
En het promotiepraatje is tenslotte van Brouwer: “Tennis is een hele leuke sport die je voor weinig middelen al uitoefent. Een lidmaatschap kost 120 euro en meer dan een racket en wat ballen heb je niet nodig.”
Gepubliceerd door Erik Driessen