Op weg naar Via Gladiola (6)

Helmich & Wim Lubberts en Karst Kolk

“Bloed, zweet en blaren. Het was mij het weekje wel, maar ook de honderdste editie van de Nijmeegse vierdaagse hebben we voltooid. De honderdste editie zal de boeken ingaan als één van de warmste ooit, nooit vielen er op de eerste twee dagen zoveel wandelaars uit als dit jaar.

Op de laatste wandeldag hadden we opnieuw het geluk om vroeg te mogen starten, met het aflopen van de wekker om half vier begonnen we fris en fruitig aan de laatste etappe! De dag van Wijchen, op weg naar Via Gladiola. Na de start op de Wedren, liepen de eerste kilometers weer door de straten van Nijmegen.

Eerste doorkomst plaats was Overasselt, door de weersomstandigheden viel het met de publieke belangstelling wat tegen. Begrijpelijk, maar wel jammer natuurlijk. Wij als lopers kregen hier het nodige ook van mee, slagregens en donderwolken maakten het voor ons wandelaars niet altijd even gemakkelijk. Soms was het gewoon eng om door de landerijen te wandelen terwijl de bliksemschichten links en recht de aarde raakten, voor ons was dit niet prettig maar de toeschouwers zaten hier ook niet op te wachten.

Na Overasselt was het plaatsje Linden aan de beurt, traditie getrouw het dorp van een gekozen thema. Dit jaar was dit niet zo moeilijk, honderd jaar Nijmeegse vierdaagse werd uitgebeeld en Linden had weer zijn uiterste best gedaan om er iets moois van te maken.

Na Linden gingen we op weg naar Beers, de weersomstandigheden waren dusdanig slecht dat we toch maar besloten om een extra regenpauze in te lassen. Gelukkig bleek deze bui de laatste te zijn, na het hervatten van de wandeling was dit ook tot de bewoners en andere bezoekers doorgedrongen. Binnen de kortste keren was het parcours weer volop gevuld met enthousiast publiek, lopen zonder aanmoedigingen is even leuk maar daarna houdt het wel op.

Op weg naar Cuijk, een prettig vooruitzicht. Lopen door het centrum en als afsluiting via de kade gebruik maken van de pontonbrug. Het Nederlandse en Duitse leger maken er ieder jaar weer een waar spektakel van, de eerste gladiolen werden uitgereikt en het bezoek van Koning Willem-Alexander was natuurlijk wel het hoogtepunt van de dag.

Nijmegen kwam in zicht, met nog een kleine veertien kilometer te gaan wisten we dat het goed zat. Via Mook en Molenhoek ging het richting Malden, de lucht was gelukkig opgeklaard dus niets kon een mooie inhuldiging nog tegen houden. Bleef mij ook dit jaar weer verbazen op de aantallen bezoekers die de Nijmeegse vierdaagse trekt, rijen dik van groot tot klein zorgden voor een prima sfeer. Via Gladiola was in zicht, nog vijf kilometer te gaan en wij mochten weer meelopen in de langste parade van Nederland om uiteindelijk te eindigen op de Wedren de finishplaats.

We hebben het weer geflikt, de honderdste editie zit er op. Het ging deze week niet altijd even gemakkelijk, maar de beloning aan het eind geeft je zoveel voldoening dat je er gewoon bij wilt zijn.

Samen met broer Wim, Karst Kolk, Jarno Lok, Jan Dekker, Marjolein Burgmeijer hebben wij de tocht uitgelopen. Ongetwijfeld ben ik misschien iemand vergeten, maar ook voor hen geldt jullie waren erbij en hebben de honderdste editie volbracht. Van harte gefeliciteerd, een vierdaagse loop je niet zomaar daar moet je heel veel voor laten maar nog veel meer voor doen.

Met vriendelijke wandelgroet,

Helmich Lubberts”