35 jaar passie voor het corso

De After Nero’s brengen met Lady Spring hun 35e corsowagen op het parcours. Als het aan medeoprichter en ontwerper Herman Weijs ligt, brengt die wagen de groep terug naar de subtop van Bloemencorso Sint Jansklooster. Weijs is betrokken geweest bij alle 35 wagens van de After Nero’s. “Pure passie…het corso duurt voor mij vier seizoenen lang”, glimlacht Weijs op de priklocatie aan de Oppen Swolle.
“Ga je een stukje over ons schrijven? Dan moet er in dat Herman als enige van de groep bij alle 35 wagens betrokken is geweest…”, klinkt het bij binnenkomst in de loods, waar de After Nero’s al jarenlang de laatste voorbereidingen treffen. Als een van de weinige groepen beschikken ze nog niet over een tent. Eerst bouwen ze aan de Kloosterweg, waarna de laatste periode voor het corso Oppen Swolle het thuishonk van de groep is. “Daardoor moeten we goed nadenken over de constructie. Wij bouwen de wagen in delen. Als dan op de laatste dag blijkt, dat ze niet lekker op elkaar passen…”, vertelt Weijs een doemscenario.
Hij heeft nog hetzelfde enthousiasme als 35 jaar terug toen de groep ontstond. Weijs was destijds een puber. “In 1978 maakten we met een groep vrienden een allegorische wagen en een jaar later onze eerste corsowagen: Nero en de Gladiatoren. Bij de inhuldiging van Koningin Beatrix in 1980 vroeg de COV of de corsogroepen zichzelf een naam wilden geven. ‘Na Nero…After Nero’s’, bedachten wij”, vertelt Weijs.
De glorieperiode van de groep lag tussen 1988 en 1990 toen drie keer op rij de Ereprijs werd gewonnen. In 2001 was die eer nogmaals weggelegd voor de groep. “Sinds die tijd draaien we in de middenmoot mee. De laatste drie jaren waren we 3e, 4e en vorig jaar 10e. Voorspellen is moeilijk, maar ik hoop toch dat we nu weer naar pakweg plaats vijf of zes gaan. Maar goed…we hebben de komende dagen nog heel veel werk te doen.”
Dan moet het proces worden afgerond wat in december al begon. Toen stelden de After Nero’s het ontwerp vast. “Lady Spring is gebaseerd op het werk van de Tsjechische kunstenaar Mucha. Die maakte affiches met daarin hele natuurlijke lijnen. Ik zag het tijdens een vakantie in Tsjechië en raakte er meteen door geïnspireerd”, legt Weijs uit. Tijdens vakanties kan hij het corso nooit helemaal loslaten. Onlangs was hij in Oostenrijk en ook daar deed hij alweer volop inspiratie op.
Dat zijn zorgen voor morgen. Eerst maar eens Lady Spring afronden. “En dan vier keer over het parcours gaan. Een corsowagen bouw je deels voor jezelf, maar natuurlijk ook vooral voor het publiek. Als je dan na tien minuten langs de kant staat, is dat ongelooflijk sneu”, weet Weijs, die na 35 wagens het corso nog niet zat is. “Gelukkig hebben we ook genoeg jongeren binnen de groep die er ook volop bij betrokken zijn, maar de passie is er nog steeds. Het kunstzinnige en creatieve proces blijf ik interessant vinden.”