Bosma gemeenteraadslid én vrijwilliger bij de bibliotheek

Margreet Bosma is gemeenteraadslid namens het CDA en vrijwilliger bij de bibliotheek in Genemuiden. “Als gemeenteraad voeren we bezuinigingen door en wijzen we op het belang van vrijwilligers. Dan moet jezelf ook de handen uit de mouwen steken, dacht ik. Ik vind het ook heel leuk werk om te doen”, aldus de inwoonster van Zwartsluis.

“Bij de bibliotheek in Genemuiden is heel veel aanloop en ook de andere voorzieningen in het pand zorgen voor veel reuring. Ik denk dat het concept heel goed is. Wat wel lastig is: ik werk samen met een beroepskracht die straks haar baan kwijt is. Dat maakt meteen duidelijk hoe keihard bezuinigingen soms aankomen.”

En bezuinigingen zijn er volop geweest sinds Bosma in de gemeentepolitiek zit. Ze sloot zich in 2003 aan bij het CDA. “Dat was de periode waarin premier Balkenende nogal werd verguisd. Ik vond dat echt niet kunnen, omdat ik zag dat het CDA veel goeds bereikte. Voordat ik het wist, stond ik ook al op de lijst voor de gemeenteraadsverkiezingen. Zo gaat dat in de lokale politiek: als nieuw gezicht ben je snel aan de beurt. Pas toen iemand me feliciteerde omdat ik op de verkiesbare vierde plek stond, drong het echt tot me door dat ik de gemeenteraad terecht zou komen.”

Ze trad toe in de tijd dat de ‘sky nog the limit’ was. Daarna brak de crisis in volle hevigheid uit. “Zwartewaterland kampte met veel achterstallig onderhoud aan wegen en riolering. Zwartsluis, Genemuiden en Hasselt stelden investeringen met het oog op de fusie vermoedelijk uit. Tegelijkertijd draaide de rijksoverheid de bijdrages aan gemeentes flink terug én brak de crisis op de woningmarkt uit. Hasselt Om de Weede kwam daardoor heel moeizaam van de grond, waardoor we ook minder leges en OZB binnen kregen”, legt Bosma uit.

Jaren van vaak harde bezuinigingen volgden. Ze heeft de indruk dat de ‘kentering’ is ingezet. “Voor het eerst sinds jaren houden we nu twee miljoen over. Voor een groot deel door incidentele meevallers, maar toch heb ik het gevoel dat we de zaak nu onder controle hebben. Het ergste is achter de rug, al zijn er nog voldoende pijnpunten. De zwembaden en de bibliotheken hangen nog als een zwaard van Damocles boven ons, maar we beseffen de waarde van die voorzieningen. Bovendien: sluit je een zwembad of bibliotheek, dan krijg je die nooit meer terug.”

Ze zal blij zijn als het grote bezuinigen echt achter de rug is. Al is ze persoonlijk nooit aangevallen op de politieke besluiten. Glimlachend: “Nee hoor, ik kan nog gewoon de straat op. Als je wordt aangesproken, gaat het vaak over de zwembaden en het groenonderhoud. Jaren terug besloten we om daarop te bezuinigen. Het is niet meer te betalen om mensen dagelijks in het groen te laten werken, waardoor het er minder netjes bij ligt. Dat stoort inwoners, maar ze hebben er uiteindelijk ook wel begrip voor.”