Accuraat leidt al veertig jaar cursisten snel en veilig naar rijbewijs

Tekst Erik Driessen, foto's Joke Veldman

Hij gaf surfles, kreeg een onderscheiding als dierenbeschermer van het jaar, bezorgde een verslaggever van RTV Oost een modderpak en zat vier uur in de cel na een verkeersincident. Hans van ’t Noordende zit veertig jaar in het vak en van zijn anekdotes kan moeiteloos een boek worden samengesteld. Samen met dochter Brenda, ook alweer 22 jaar achter het stuur, vertelt hij over vier decennia Rijschool Accuraat.

De vader van Hans gaf vroeger ook rijles. Een kwestie van de appel valt niet ver van de boom, zo lijkt het. “Toch heb ik nooit gedacht dat ik rijschoolhouder zou worden. Ik volgde de opleiding bosbouw en ging daarna als houthakker aan de slag. Ondanks dat ik een enorme natuurliefhebber ben, had ik snel door dat ik daarvoor toch niet in de wieg was gelegd. Na een mislukte sollicitatie als fotograaf op een binnenvaartschip, meldde ik me aan voor de landmacht”, vertelt Van ’t Noordende.

Hij tekende als technisch specialist en kreeg zoals toen gebruikelijk een gratis opleiding aangeboden. “Toen koos ik toch voor een opleiding tot auto-instructeur…”, glimlacht de gewezen militair, die na drie jaar Duitsland terugkeerde naar zijn oude woonplaats Genemuiden. “Mijn eerste lessen gaf ik als vervanger van een instructeur bij Naberman. Voordat ik het wist, gaf ik elke dag les. Mijn eerste lesauto was een Simca. Geen gelukkige keuze, want ik stond bijna elke week wel met dat ding in de garage.”

Ondertussen is hij samen met Brenda en echtgenote Margreet (die al die jaren de administratie en financiën regelt) 28 lesauto’s verder. Samen leidden ze in ieder geval 7320 mensen op voor welk soort rijbewijs dan ook en de kilometerstand van al die jaren stokt bij dik drie miljoen. “Tuurlijk ben ik de auto wel eens zat…”, antwoordt hij op de vraag of verveling wel eens toeslaat. “Maar ik vind dit nog steeds een prachtig vak. Omgaan met de mensen is het mooiste. Het is elke keer weer een uitdaging om leerlingen zo snel en veilig mogelijk naar een rijbewijs te begeleiden.”

Bovendien is Van ’t Noordende altijd breed georiënteerd geweest. Hij zat en zit niet voortdurend in de auto, maar leert cursisten ook de fijne kneepjes van de motor, het zijspan, rijden met een aanhanger, de brommer en de scootmobiel. Hij gaf ook slipcursussen op het circuit van Almere. “Ook heb ik wel vrachtwagenrijles gegeven en zelfs een tijdje surfles voor Fré Sollie. Op nieuwe ontwikkelingen heb ik altijd ingespeeld. Ik geef bijvoorbeeld ook instructies voor E-bike rijders. De speciale scootmobielhal in het voormalige pand van Pol & Pleijsier trok ook veel aandacht.”

Over aandacht van de media, heeft hij toch nooit te klagen gehad. Soms was de aanleiding daarvoor minder fraai. Ooit belandde hij in de cel na een verkeersincident. “In Zwolle werd ik mishandeld door een man die zich ergerde aan onze lesauto, waarna ook ik vier uur in de cel belandde. Uiteraard werd ik later vrijgesproken. Uit dat incident is wel een speciale opleiding voor omgaan met agressie ontstaan, die alle nieuwe instructeurs nu doorlopen.”

“Jij bent altijd wel een voorloper geweest…”, zegt Brenda. Zelf mag ze zich ondertussen met 22 jaar praktijkjaren ook een ervaren instructeur noemen. Ook zij had niet verwacht dat haar leven zich grotendeels in de auto zou afspelen. “Helemaal niet zelfs”, glimlacht ze. “Ik heb de middelbare detailschool gedaan en mijn droom was een eigen winkel. ‘Volg een rijopleiding, dan kun je me in de weekenden een beetje helpen’, zei mijn vader toen ik nog 18 jaar moest worden. Dat heb ik gedaan en binnen de kortste keren hadden we het zo druk dat we een tweede auto moesten aanschaffen. En nu zijn we negentien jaar verder…”

Ook Brenda vindt het omgaan met de cursisten het leukste deel van het vak. In tegenstelling tot haar vader is ze meer georiënteerd op puur de auto en de brommer. “Ik heb vroeger ook wel motorrijles gegeven, maar sinds ik kinderen heb ben ik daarmee veel voorzichtiger geworden. Dat doe ik alleen nog als het echt noodzakelijk is”, vertelt Brenda, die begint te lachen als de eerste motor van haar vader in de herinneringen opkomt. “Dat was een oude politiemotor en pa bleef eerst rondrijden in dezelfde kleuren. Jongens vielen soms bijna van schrik van hun brommer af als ze hem zagen rijden.”

Ze zagen de kwaliteit van het rijonderwijs de laatste decennia flink verbeteren. “Vroeger kwam het nog wel eens voor dat leerlingen na tien lessen al konden afrijden. Dat zit er nu echt niet meer in. De eisen zijn tegenwoordig veel groter’, zegt Brenda. De schade bleef in al die jaren redelijk beperkt. Een lesauto werd wel total loss gereden, doordat Brenda in een sandwich tussen twee vrachtwagens terechtkwam. “Laten we het maar niet over jouw bumpers hebben…”, zegt ze tegen haar vader. Die sprong een paar jaar terug vrijwillig de Dedemsvaart in en haalde daarmee opnieuw het landelijke nieuws. “Tijdens een rijles zag ik een havik in het water. Ik zette de motor aan de kant en omdat het mooi weer was, besloot ik het water in te gaan om dat dier te helpen. Mijn leerlingen filmden dat voorval en die video haalde de media. Ook kreeg ik van de Dierenbescherming de onderscheiding dierenbeschermer van het jaar.”

Dan rest nog de anekdote over het verslaggeversteam van RTV Oost. Die kwamen een item over verkeersveiligheid opnemen, waarbij ook gedeputeerde Job Klaassens aan het woord kwam. “Zij zetten ons samen in een auto en daarmee moesten we door een plas in Mastenbroek rijden. Nou…er spatte zoveel modder op dat het hele team zo ongeveer bedolven werd. Ik denk dat ze dagen bezig zijn geweest om alle modder te verwijderen.”