Genemuider rockers in de sixties

Klaas Beens (links) en presentator Jan Blei

Een van de gasten tijdens Umme de Draaitoafel was Klaas Beens. De geboren Genemuidenaar vertelde mooie verhalen uit de tijd van zijn legendarische bands als The Firestones en The Mops. “Regelmatig speelden we voor de Amerikaanse militairen in Darp. Die haalden ons op met legertrucks en brachten ons daar ook weer mee terug. Dan zag je mensen achter de ramen kijken waar al dat lawaai vandaan kwam. ‘Oh, de Firestones zijn weer terug…”, herinnert de gitarist zich.

Die vormde aan het begin van de jaren zestig met een aantal plaatsgenoten een ‘beatgroep’, geïnspireerd door de muziek die ze op de BBC hoorden. “We namen een versterker over van de hervormde kerk en ons eerste optreden was in het Hervormd wijkgebouw. Dat was ook meteen de laatste keer dat daar een popgroep optrad…”, glimlacht Beens. De optredens in Genemuiden bleven sowieso beperkt. “Als je een vergunning aanvroeg, was je negen maanden verder voordat je die had. De gemeente was zeer terughoudend.”

Al snel volgde een ‘fusie’ met een aantal jonge Sluzigers, die ze van de Mulo in Zwartsluis kenden. Een eerste optreden werd in Zwartsluis na een uur afgebroken: de beheerder trok vanwege het vele geluid de stekker eruit. Toch pakten ze de zaken serieuzer aan en dat leverde steeds meer optredens op, tot diep in de Achterhoek. En dan waren er dus de legendarische optredens op de militaire basis in Darp. “Met dezelfde legertrucks haalden ze ook verpleegsters uit Zwolle op”, lacht Beens.

Om middernacht vond er onder meer tijdens die optredens een ‘bandwissel’ plaats. “We hadden gestemd of we wel of niet op zondag zouden spelen. Een meerderheid was voor. Dat betekende dat we om 12 uur van drummer verwisselden, omdat die niet op zondag wilde spelen. Ook een gitarist stopte dan, maar de rest van de band speelde dan wat harder. Die Amerikanen maakte dat niet uit.”

Grote optredens vonden onder meer plaats in het Zwolse Suisse en het Emmeloordse Voorhuijs. “We namen altijd veel mensen uit Genemuiden en Zwartsluis mee, waardoor we denk ik populair waren bij zaaleigenaren. Ook speelden we op het honderdjarige jubileum van Buisman. Dat bedrijf had toen een beatfestijn georganiseerd. Een hoogtepunt was ook het optreden met The Small Faces in Slagharen. Ongelooflijk hoe die konden spelen. Ik heb nooit meer zo’n gevoel gehad tijdens een concert. Zo indringend.”

Klaas Beens is nog steeds actief in de muziek. Op een bijzondere manier. “Ik treed bijvoorbeeld op voor en met demente mensen. Soms herkennen ze weer dingen. Met een iemand ben ik zover dat hij weer een nummer van Leonard Cohen kan spelen. Dat laat zien wat je met muziek kunt bereiken. Muziek heeft ook mij veel gebracht. Onder meer die periode in de jaren zestig was een prachtige tijd.”