Sanne (column Wim Rietman)

Onze oudste studeert. Sanne heet ze en ze is 22 jaar. Net zo als de meeste ouders ben ik ongelooflijk trots op onze kinderen. Toch waak ik er voor om er te veel over hun prestaties uit te wijden.  Dat is namelijk voor anderen  vaak toch minder interessant dan voor jezelf.

Wanneer mensen kleinkinderen krijgen, stijgt de trots vaak naar ongekende hoogtes. Ongewild word je deelgenoot gemaakt van filmpjes met eerste lachjes, eerste stapjes en noem verder maar op. Het is allemaal reuze vertederend, maar veruit het meest voor de mensen die het nauwste bij de kleine spruit betrokken zijn.

Dit jaar hoopt Sanne af te studeren aan de universiteit van Amsterdam. Als alles goed gaat heeft ze dan haar mastertitel international business op zak. En daar heeft ze wel wat voor moeten doen. Op haar leeftijd kon je mij op zaterdagavond uitsluitend in Balkbrug of Meppel vinden. Zij zit in het weekend geregeld aan een of andere studieopdracht te werken. Zelf heb ik ooit ook een poging tot studeren gedaan. Een half jaar lang volgde ik de academie voor journalistiek in Kampen. Het studentenleven “an sich” beviel me wel, maar ik had niet de indruk dat ik er echt iets opstak. Sterker nog, een gevoel bekroop me dat ik na drie jaar dommer van de academie zou komen dan ik bij aanvang was. Dat vond ik toch iets teveel van het goede.

Nadeel van een kind dat studeert is dat je ze nog maar nauwelijks bij kunt benen. Ze zijn breed georiënteerd en zijn geschoold in discussiëren en argumenteren.  Op veel vlakken steken ze je eenvoudigweg de loef af. Voor mijn gevoel spreek ik best wel een aardig woordje Engels.  Ten opzichte van Sanne is het echter goed bedoeld gebrabbel. Niet zo vreemd overigens. Al vier jaar lang is dit voor haar de voertaal tijdens de colleges.

Maar natuurlijk vind je het ook mooi om de ontwikkeling van je kind te volgen. Ook al zijn er nog maar weinig dingen waar je nog echt van toegevoegde waarde bent. En soms kun je toch helpen. Zoals nu.

Voor haar afstudeeropdracht moeten minstens 200 mensen haar enquête invullen en daar zou vaders’ netwerk (lees de trouwe lezers van mijn columns) wel eens van pas kunnen komen. U zou haar een enorm plezier doen wanneer u onderstaande link zou aanklikken en de vragenlijst even zou invullen. Het kost u ongeveer 5 minuten. Mede namens Sanne alvast hartelijk bedankt

https://uvafeb.eu.qualtrics.com/jfe/form/SV_8Jw2TEPPsUBliXb

Oh ja. Ze zoekt straks natuurlijk ook een baan. Eind mei gaat ze op gesprek bij PWC, het bedrijf waar ze nu stage loopt. Maar wij hebben haar eigenlijk net zo lief wat dichter bij de deur. Dus wanneer uw bedrijf nog op zoek is naar een slimme, ambitieuze tante dan kan u zich bij mij melden.

Of zit ik nu stiekem toch op te scheppen?