Gemeente wil ‘vraagverlegenheid wegnemen

Een groep ouderen die nog thuis woont, heeft meer ondersteuning nodig dan bij de gemeente bekend is. Uit ‘vraagverlegenheid’ kloppen ze niet aan bij de instanties. Dat concludeert de rekenkamercommissie van de gemeente Zwartewaterland die het ouderenbeleid onderzocht.

Sinds 2015 zijn gemeenten verantwoordelijk voor de zorg voor en begeleiding van kwetsbare doelgroepen, onder wie ouderen. De hervormingen van de langdurige zorg zijn er op gericht dat ouderen langer thuis blijven wonen en mee blijven doen in de maatschappij. Dit heeft grote gevolgen voor de druk op de zorg en ondersteuning in en rond het huis. De rekenkamercommissie van Zwartewaterland heeft onderzocht of het beleid van de gemeente en de uitvoering daarvan voldoet aan de behoeften van ouderen.

In het onderzoek concludeert de rekenkamercommissie onder andere dat Zwartewaterland gezien wordt als een betrokken gemeenschap waarin het zicht op elkaar goed is. Er is echter wel een paradox tussen enerzijds grote sociale cohesie en anderzijds eenzaamheid. Doordat ouderen langer thuis blijven wonen, ontstaat er een groep hulpbehoevende ouderen die nog thuis woont en buiten beeld valt, maar eigenlijk meer ondersteuning nodig heeft. De rekenkamercommissie ziet hier nog ruimte voor de gemeente om haar faciliterende rol verder in te vullen.

Verder beveelt de rekenkamercommissie aan om het bestaan van ‘vraagverlegenheid’ onder ouderen en mantelzorgers te onderzoeken en in kaart te brengen hoe de gemeente deze groep op de juiste manier kan ondersteunen. Ook beveelt ze het college aan om in gesprek te gaan met minder vitale ouderen over hun behoeften. Het college van Zwartewaterland heeft aangegeven zich te herkennen in de aanbevelingen en deze ter harte te nemen.