Al 20 jaar de nieuwssite voor Genemuiden!
29 maart 2024 t’ Olde Staduus
Agenda
Van Dijk Heftrucks (tijdelijk)

Gebazel (column Wim Rietman)

Geplaatst op: 8 juli 2020

U weet onderhand dat ik af en toe een stukje schrijf voor Genemuiden Actueel. Dat weerhoudt me er niet van om af en toe ook eens een kijkje te nemen bij de andere lokale media als Breman.net, Gaellemuun.nl of destadskoerier.nl.  Op laatst genoemde site trof ik afgelopen maandag een open brief aan die me ernstig mijn wenkbrauwen deed fronzen. Twee dagen later las ik het epistel nogmaals en ik kwam tot de conclusie dat me maar één optie restte : reageren. 

“Onze gezondheid onder het tapijt geschoven”, zo luidt de kop van het artikel dat door Bas Dohle is geschreven. “Wie is Bas Dohle?”, zal het merendeel van u zich nu ongetwijfeld afvragen. Ook ik moet op deze vraag het antwoord schuldig blijven en na het lezen van zijn pennenvruchten laat ik dat ook graag zo.

Voor de complete inhoud van de open brief verwijs ik u graag door naar de site van “de Stadskoerier”, maar in het kort komt het er op neer dat de heer Dohle op ongenuanceerde wijze de gezondheid van de tapijtproductie ernstig in twijfel trekt. Ter ondersteuning van het schrijven strooit Dohle met wat lukraak gekozen bronnen. Onderzoek bij mensen die dagelijks met de productie van tapijt te maken hebben blijft gemakshalve achterwege.

Aangezien ik zelf werkzaam in de tapijtindustrie weet ik het een en ander van de processen en protocollen waaraan fabrieken zich tegenwoordig te  houden hebben. Milieucontroles zijn aan de orde van de dag en duurzaamheid en recycling staan hoog op de prioriteitenlijst van al onze plaatselijke producenten. Alle nieuwe kwaliteiten die gelanceerd worden getest en dienen vrij van mogelijk schadelijke stoffen te zijn. Controle alom zogezegd.
Het is dan ook nogal tegen het zere been dat een ogenschijnlijke leek op tapijtgebied zich zo negatief en laatdunkend over het product uitlaat waar een heel groot gedeelte van Zwartewaterland zo trots op is.
De heer Dohle pist zogezegd in de vijver waar heel wat mensen uit onze omgeving uit drinken.

Nu heb ik begrepen dat de heer Dohle woonachtig is aan de Hasselterdijk.
Op dit moment speelt in Genemuiden de uitbreiding van het industrieterrein Zevenhont. Een grote plaatselijke tapijtfabrikant staat te springen om daar te gaan bouwen. Het industrieterrein schuift in dat geval nog een stuk richting Hasselt op. En daar zal de schoen wat betreft meneer Dohle wel wringen. Zijn uitzicht zal niet verfraaien.
Eerlijk gezegd kan ik dat argument volledig begrijpen. Ook voor de Gemeente Zwartewaterland is dit een dilemma. Daar had de heer Dohle het wellicht maar beter bij kunnen laten. Dat had ongetwijfeld wat begrip opgeleverd.

Ongenuanceerd aantrappen tegen de levensader van Zwartewaterland is ongepast. Het is ook onverteerbaar voor alle inwoners die dag in, dag uit hun beste beentje voorzetten om de hele wereld te voorzien van onze prachtige vloerbedekking.

Gepubliceerd door Erik Driessen
Van Dijk Containers 500