Camperaar in coronatijd, blog 5

Vakantie in coronatijd in het buitenland, kan dat? Erik Driessen behoorde bij de eerste lichting vakantiegangers. De scholen waren nog niet gesloten, of hij zat al in de camper onderweg naar elders. Een vijfde verslag uit de Oostenrijkse alpen. De camper staat daar ondertussen in Fieberbrunn, typisch zo’n dorpje in Tirol dat het van de wintersport moet hebben en in de zomer ook nog wat hoopt binnen te harken.

Die Oostenrijkers doen het wat dat betreft wel slim. Goedkoop is het niet met de gondel de berg op, maar daar wacht buiten het meestal imponerende uitzicht vaak het nodige vermaak. De bergbahnen bij Fieberbrunn, vlak naast onze camping begint de aufsteig, leiden naar een rodelbaan, een waterspeeltuin en een leuk klimpark op 1600 meter hoogte. De Kaiserschmarren die er geserveerd worden mogen er ook best zijn.

We hebben de eigen fietsen mee en die gebruiken we op maandag voor een tochtje naar het ‘familienpark’ in een dorpje verderop, een soort Avonturenpark Hellendoorn in het klein en dan zonder ellenlange wachtrijen. Om de twintig meter kun je zo ongeveer je handen desinfecteren en voor elke attractie ook, maar de waarheid gebiedt te zeggen dat ik het gevoel heb dat ik de enige ben die dat doet. Afstand houden kunnen de Oostenrijkers overigens wel prima.

Natuurlijk sla ik geen enkele stoere attractie over (ik hoop dat mijn kinderen dit blog niet lezen, zodat ze de bittere waarheid hier neer pennen) en word ik dus onder meer kletsnat in de ‘wild raft’. Gelukkig is het op zaterdag na, toen Wendy langs kwam, perfect weer deze vakantie. De bips is snel weer droog. De meest avontuurlijke attractie is de fietstocht terug naar huis. Steil naar beneden over een gravelpad.

Wie nog naar Tirol wil komen: reserveren is niet echt nodig, want de camping is beslist niet vol. Wellicht heeft het pittige stageld in combinatie met het licht teleurstellende aanbod daar wat mee te maken. Al komt daar mijn Hollandse inslag misschien ook wel boven water. Het sanitair is eigenlijk fabuleus goed en de bergen die de camping omringen zijn prachtig. Dan mag je best een paar tientjes extra betalen. Campings waar het enige vermaak het voeren van de kippen is, zijn toch niet zo aan mij besteed.

Morgen vermoedelijk op Evert ten Napel-bedevaart. We gaan richting Garmisch Partenkirchen. Tot die tijd desinfecteren we onze handen nog een keer of 24.