Een lintje voor Albert (column Wim Rietman)

Op 26 april werd Albert Riezebos benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau. Zelden zal in onze gemeente iemand koninklijk onderscheiden zijn waar dat meer verdiend was dan bij hem.

Eigenlijk ken ik Albert persoonlijk helemaal niet. Maar ik ken een aantal mensen die hem buitengewoon goed kennen. En via hen hoorde ik warme verhalen over iemand die zich jaar in, jaar uit belangeloos inzet voor de medemens. De lijst met (buitenlandse) projecten waar hij zich voor heeft ingezet (en nog steeds inzet) is schier eindeloos. Maar ze hebben altijd één gemene deler: altijd gaat zijn hulp naar  mensen die zich in een moeilijke of zelfs uitzichtloze positie bevinden. Wanneer je zegt dat Albert het hart op de goede plaats heeft zitten, doe je hem misschien nog tekort.

Lintjes vind ik een beetje een lastig dilemma. Natuurlijk ben ik er voor om mensen die zich met hart en ziel voor iets of iemand inzetten te belonen met een koninklijke onderscheiding. Maar persoonlijk ben ik van  mening dat daar wel het woord belangeloos aan gekoppeld dient te worden. En dan vallen er van de mensen die tegenwoordig onderscheiden worden al een heel pak af. Neem nu zakenmensen, kamerleden of sportmensen: de meeste dingen waarvoor ze geëerd worden doen ze toch meestal voor de eigen glorie. En daar krijgen ze in de vorm van geld, exposure en medailles (of een combinatie van deze drie) toch in de meeste gevallen al meer dan genoeg van.

Nee, neem dan Albert. Het allerliefste blijft hij buiten de spotlights. Maar ondertussen zet hij zich zowel persoonlijk actief als financieel in op velerlei gebied. Zonder enig eigenbelang. Dat vind ik nog het allermooiste. Vaak zie je  foto’s van mensen die een gift uitreiken aan een of ander goed doel. Niks mis mee. Maar dat zal je bij Albert niet meemaken. Hij doet zijn goede daden het liefste op de achtergrond. Daar gedijt hij het beste. Van hem was dit stukje ook zeker niet nodig geweest. Maar de woorden staan er toch. En ze zijn meer dan verdiend.

En dan vergeet ik nog te vertellen dat Albert naast al zijn vrijwilligerswerk ook nog een prachtig bedrijf heeft opgebouwd. Gedragen door de nuchterheid en bescheidenheid die hem zo siert. Er gaat straks weer gebouwd worden op het industrieterrein.  Van mij mag hij er komen, die Albert Riezebosstraat.

Wim Rietman