Frieda (ingezonden gedicht van Jan L Mateboer)
Geplaatst op: 14 juni 2021
Daar waar ’t Zwartewater de Vecht omarmt,
ging verliefdheid hand in hand met Frieda.
Ze zwom zo elegant de vlinderslag.
En tot in Hasselt hoorde men haar lach.
We maakten tochtjes over d’ IJssel.
Langs oevers begroeid met slanke bies.
We zagen Genemuiden en ’t Zwartemeer.
Maar komen wij daar ooit nog eens weer?
Maar nu zit ik d’ele dag te kniezen.
‘k Tuur afwezig door het raam
en vraag je mij wat er met me is.
Dan is het dat ik Frieda heel erg mis.
Een “Gedichien van Kniggien” (Alias: Jan Mateboer) In het Nederlands vertaald.
Jan L Mateboer
Gepubliceerd door Robert Jansema