Hoe heilig is de natuur? (column Albert Riezebos)

Ja hoor, donderdag stond het eindelijk in de krant: “Doel voor stikstof in de lucht is onhaalbaar.” Misschien komen we er toch een keer achter. “De ministeriële commissie economie en natuurherstel moet een uitweg zoeken uit de stikstofcrisis. Maar bij de doorrekening door het RIVM komt de aap uit de mouw: om de stikstofdoelen die in de Omgevingswet staan te halen, is een „schepje erbovenop” bij lange na niet voldoende. We zijn helemaal dat stikstofspoor ingelopen, het is bijna een knoop die je niet meer kunt ontwarren.”

Neem het allemaal maar met een schep zout, mensen. We kunnen het niet eens meten. We hebben alleen een veel bekritiseerd rekenmodel. En die doelen zijn zo super extreem. Onhaalbaar dus. Maar gewoon kijken in de natuur of er ergens een plekje te vinden waar de natuur ‘onhersteld’ is door de stikstof. Nee, mij springen de tranen in mijn ‘boerenafkomstogen’ als ik zie hoeveel weiland er vreselijk bij ligt omdat het niet meer normaal beheert wordt. Plas en dras en noem maar op.

Het is hoog tijd voor meer waardering voor onze dierbare agrarische ‘aardbolstoffeerders’ die ondanks alle weerstand nog steeds voor een belangrijk deel voor onze voedselvoorziening zorgen. Alleen aan de goede prijzen die ze tegenwoordig voor hun producten krijgen is al te zien dat ze noodzakelijk zijn. U weet toch wel, vraag en aanbod bepalen de prijs.

Om nog iets uit onze eigen buurt te noemen: Verbeterde visstand in het Zwarte Water.

Dit las ik in de folder van Rijkswaterstaat: Met de aanbreng van de luwtezones willen we de visstand verbeteren. We maken het Zwarte Water een aantrekkelijker leefgebied waardoor er niet alleen meer vissen, maar ook andere soorten vissen kunnen leven. Het Zwarte Water wordt bijvoorbeeld een interessant leefgebied voor: de winde, de bittervoorn, en de kwabaal.

Daar waren we echt om verlegen: de winde, de bittervoorn, en de kwabaal. Dus daarom moest dat damwand in het Zwarte Water toch wel. Wie heeft deze soorten vis weleens gevangen? Zou ik die kunnen proeven? Misschien nog wel lekkerder dan een zoute haring met uitjes. Of, o, nee, die arme dieren, dat mag ‘natuurlijk’ niet.

O, die natuur, die schepping, wat wordt die toch aanbeden. Maar de Schepper ervan dan? Was ook daar nog maar zoveel aandacht voor.

Bijna alles waar ’te’ voor staat is niet goed. Maar “tevreden” is een plantje wat in heel veel tuintjes wel mag groeien. Laat het er tussen mogen staan bij alles wat in deze tijd weer groeit en bloeit.

Het ruime hemelrond, vertelt met blijde mond, Gods eer en heerlijkheid.

Columnist Albert Riezebos is ouderling binnen de hervormde gemeente en voormalig ondernemer.