Het Zwartemeer

Langzaam stroomt de rivier
door boorden van zuiver groen.
kronkelt zich statig voort
begeleid door fuut en waterhoen.

De kribben wachten rotsvast.
Als wachters voor de Goot,
die geduldig rustig wacht
zich lavend aan het avondrood.

Mijn vaart eindigt in de nostalgie
De zon daalt zacht, vlijt zich neer
op uitgedunde biezenvelden
in het oneindige Zwartemeer.

Jan L Mateboer