Onderweegs over muziek, dammen en schaken

Aflevering tien van de ‘memoires’ van oud-gemeentesecretaris Dirk Onderweegs. Dit keer vertelt hij over muziekvereniging Ons Genoegen en de Genemuider dam- en schaakclub.

Muziek

Over de bijzondere beschermelinge van de burgerij: de muziekvereniging “Ons Genoegen” zou ik een heleboel kunnen vertellen doch tijds halve zal ik het kort maken. Dadelijk na de bevrijding weer actief geworden bleek al spoedig dat de instrumenten van het korps niet meer voldeden. Een beroep op de burgerij bracht zoveel in het laadje dat nieuwe instrumenten konden worden aangeschaft. Deze bleken in het gebruik echter slecht te voldoen. Verschillende instrumenten harmoniseerden niet met elkaar, moest verbouwd worden, enz. De matige resultaten, verkregen op de concoursen in 1947 en 1948 kunnen gevoeglijk voor een deel op rekening van het instrumentarium worden geschoven. Zo werd in 1947 te Hasselt en Nieuwleusen een tweede prijs behaald in de tweede afdeling en een jaar later te Wijk en Vasen een derde en een tweede prijs in de concours en een eerste in de mars-wedstrijd. Het volgend jaar kon een eerste prijs in de wacht worden gesleept waardoor de vereniging promoveerde naar de eerste afdeling.

20 april 1948 was een gedenkwaardige dag in het leven der vereniging. Toen vierde zij namelijk haar 25 jarig bestaan en haar voorzitter zijn 25 jarig lidmaatschap. Bij deze gelegenheid werd haar door de burgerij een vaandel aangeboden dat dadelijk vol gehangen kon worden met de vele medailles en lauwerkransen. Tevens werd dat jaar op 28 en 29 mei te harer ere een muziekfestival georganiseerd waaraan twaalf verenigingen deelnamen. Het hoogtepunt van deze dagen was wel de gezamenlijke mars van alle verenigingen door de plaats. Een commissie uit de ingezetenen bood de jubilaresse een muziektent aan die door haar weer aan de gemeente werd overgedragen. En het gemeentebestuur kon natuurlijk moeilijk anders dan dit mooie geschenk, zij het ook met gemengde gevoelens, accepteren.

Het bleef echter sukkelen met de instrumenten. Nu eens eentje vernieuwen, dan weer vermaken om toch maar harmonie in het geheel te verkrijgen terwijl het resultaat maar matig bleef. De zogenaamde “ploeg van Jent” kwam deze misère te horen en in een goede bui beloofde zij er voor te zullen zorgen dat “Ons Genoegen” spoedig weer echt genoegen van haar instrumenten zou beleven. Dit laatste zou alleen maar mogelijk zijn bij algehele vernieuwing van het instrumentarium en daarvoor zou een bedrag van een duizend of vijf, zes nodig zijn. Wat deed men om dit bedrag bij elkaar te krijgen? Wel, eenvoudig, een bazaar organiseren. Dit middel bleek in de na-oorlogse jaren zeer doeltreffend tegen alle mogelijke pecuniaire verenigingskwalen. En met “de ploeg” als gangmaakster was het resultaat bij voorbaat reeds verzekerd.

De “Gemeentebode” werd ingeschakeld om den volke kond te doen wat er stond te gebeuren. “Gait en Annechien” deden zelfs mee zodat op zaterdagavond 7 oktober 1950 de bazaar kon worden geopend. Zij werd voortgezet op de Biestemerk-dag en de daarop volgende. Er was enorm veel goed van allerlei soort bijeengebracht. Het geld stroomde toen nog vrij vlot in en uit de beurs zodat al spoedig was te voorzien dat de bazaar niet alleen aan de gestelde verwachtingen zou beantwoorden doch deze nog zou gaan overtreffen. Hoeveel de bazaar netto heeft opgebracht is mij niet bekend maar ik schat het op een zes á zeven duizend gulden. Tenminste, de vereniging kon nieuwe instrumenten aanschaffen en toen bleek er nog een bedragje over te zijn dat op een spaarbankboekje is gezet als een appeltje voor de dorst.

Uit dank aan de burgerij gaf “Ons Genoegen” in maart 1951 een grote uitvoering in de nieuwe fabriek van de fa. Timmerman – De Leeuw op Stuivenberg, waarbij de nieuwe instrumenten voor de eerste maal in het publiek ten gehore werden gebracht. In het, de zomer daarop te Klarenbeek gehouden, concours werd het bewijs geleverd dat met goed materiaal ook goed werk kan worden verricht want “Ons Genoegen” smaakte het genoegen met een eerste prijs huiswaarts te mogen gaan met een promotie naar de eerste afdeling. Rest nog te vertellen dat de vereniging momenteel 26 leden telt en dat haar directeur is dhr. Bloemers uit Zwolle. Het dagelijks bestuur bestaat uit Joh. Blom, voorzitter, H. van der Haar, secretaris en Jn. Eenkhoorn, penningmeester.

Dammen

Tot de na-oorlogse bloemetjes onzer culturele gemeenschap moeten wij noemen de damclub         “O & O” en de schaakclub de “Pioniers”. Eerstgenoemde club is opgericht op 23 september 1946 en is een jaar na de oprichting toegetreden tot de damkring (geen dampkring, hoor) Noord Overijssel. In de eerste competitie bezette het eerste tiental de vierde plaats en slaagde het tweede tiental erin kampioen te worden. Het seizoen 1948/1949 bracht eenzelfde resultaat terwijl in 1949/1950 de rollen omkeerden en kon het eerste tiental een tweede plaats bezetten terwijl het tweede tiental met een vierde plaats genoegen moest nemen. In het speelseizoen 1950/1951 maakten beide tientallen een slechte beurt, hoofdzakelijk te wijten aan teruggang van het ledental. Beiden eindigden op de onderste plaats. De club telt momenteel 18 leden. Haar voorzitter is H. Eenkhoorn, haar secretaris G. Driessen terwijl Joh. Van Dalfsen als penningmeester fungeert.

Schaken

Na de oprichting van de damclub was het te verwachten dat de schaakliefhebbers ook een poging zouden wagen om tot clubverband te geraken. Een daartoe op 20 oktober 1948 in café Hoekman aan de Markt belegde vergadering had succes. Met een twaalftal leden kon worden gestart welk aantal in het eerste clubjaar opklom tot negentien. Op haar naambordje kwam te staan : “De Pioniers”. In 1949 werd toegetreden tot de O.S.B.O. en werd met een tiental leden aan de competitie deelgenomen in de tweede klasse. Hert bleek echter dat met deze klasse te hoog gegrepen was door de jonge club want zij eindigde op de onderste plaats. Het volgend seizoen werd zij geplaatst in de derde klasse waarin een beter figuur werd geslagen met 31,5 punt bij een maximum van 60. Door daling van het ledental moest de club zich uit de O.S.B.O. terugtrekken. In de laatste maanden zag zij haar ledental weer stijgen zodat dit thans zeventien bedraagt. Ondergetekende fungeert als voorzitter, H. Kammelar als secretaris en J. Hoekman als penningmeester.

Wout van Olst