Niet iedereen heeft tijd voor de optocht

Op een hoek van de Oranjestraat staat een flinke menigte rond 10.45 uur te wachten op de optocht. De komst daarvan wordt aangekondigd door fanfaremuziek en de stem van Oranjevereniging-voorzitter Hendry van Dalfsen, die het publiek oproept om vooral donateur van de vereniging te worden, zodat alle activiteiten ook de komende jaren weer door kunnen blijven gaan.

Dan volgt de bonte stoet aan wagens. Van de stadsbrand in Genemuiden tot de Efteling, alles komt zoals gebruikelijk voorbij. Hoe fraai de creaties ook zijn, het mooiste blijven de koppies van de kinderen op de wagens. Sommigen zwaaien vrolijk naar ouders, familie, vrienden of zo ongeveer iedereen langs de kant, anderen zitten verlegen de zit uit.

Zo’n allegorische optocht op Koningsdag brengt je toch ook terug bij je eigen jeugd. Naar die dag dat je toch met een enigszins zenuwachtig gevoel opstaat omdat je op ‘de wagen’ moet zitten. Of met wat minder geluk kilometerslang door Genemuiden moet lopen, als pakweg bouwvakker, cowboy of weet ik veel in wat kostuum waar de moeders van school dagenlang hun best op hebben gedaan. En dan aan het einde van de dag horen welke plaats in de optocht alle arbeid heeft opgeleverd.

Dat is ook Koningsdag: wekenlang werken aan wagens. Om over de vrijwilligers van de Oranjevereniging nog maar niet te spreken. Mensen die vaak al jarenlang hun eigen gezin op het tweede plan zetten en alles geven om Genemuiden een leuk feest te bezorgen. Terwijl anderen genieten van de spelen of een versnapering, zijn zij bezig met de organisatie, de optocht of andere dingen die ineens moeten gebeuren.

Over werken gesproken. Carin en Johan de Lange kunnen er over meepraten, blijkt honderd meter verderop. Ze steken even de koppen naar buiten vanuit hun oude magazijn. “We gaan nog steeds donderdag open….”, zegt Carin, maar wel met een gezicht dat duidelijk maakt dat er nog veel moet gebeuren. Niet iedereen heeft tijd voor de optocht op Koningsdag, zo blijkt maar weer. Helemaal aan de andere kant van Genemuiden vertelt veerman Benno Blokzijl hetzelfde verhaal. Hij zet al mensen over sinds het geluid van de brommers verstomde. “Niet heel druk, maar er zijn altijd mensen die voor hun werk naar de overkant moeten. En we hebben net een muziekkorps overgezet. Vanmiddag zal de Kloostermarkt ook nog wel wat volk opleveren.”