CSG Dingstede en Natuurmonumenten blij met elkaar

Honderden leerlingen van alle tweede klassen van de christelijke scholengemeenschap CSG Dingstede uit Meppel staken de afgelopen dagen de handen uit de mouwen op percelen trilveen bij de Reeënweg buiten Wanneperveen. Handen die de Vereniging Natuurmonumenten geweldig van pas komen, want het is de tijd dat gehooid moet worden. “Het hooi wordt afgevoerd, zodat het moeraskartelblad hier volgend voorjaar weer mooi bloeit’, zegt boswachter Ronald Messemaker over de doelstelling.

De maatschappelijke stage die leerlingen bij Natuurmonumenten lopen, blijft wat docent Paul Eshuis gewoon bestaan. ‘De regering heeft de stages op een lager pitje gezet, maar dit is op fietsafstand. Dit is gewoon geweldig’, aldus de scheikunde- en biologiedocent. Leerlingen van Dingstede helpen Natuurmonumenten al zeker tien jaar, weet Eshuis. ‘Wij waren een voorloperschool wat maatschappelijke stages betreft. Je ziet hier live wat in theorie op school aan de orde komt.’

Vooraf hebben de leerlingen al behoorlijk wat lessen besteed aan dit onderwerp, specifiek ook op het natuurgebied van De Wieden. ‘We hebben dit destijds uitgezocht, omdat je dan lekker in de natuur bezig kunt en voor biologie en aardrijkskunde handvaten hebt om praktisch bezig te gaan met de kinderen.’

Veel jeugd maakte in dat voortraject pas voor het eerst goed kennis met het gebied in de achtertuin van Meppel. ‘Kinderen verbazen zich er over wat ze tegenkomen’, ziet Eshuis.  Voor de 13-jarige Jazlin de Boer was dat wat minder verrassend, omdat ze in Wanneperveen woont. ‘Wij varen wel veel met een bootje en dan denk ik wel eens dat ze het hier goed voor elkaar hebben.’ Wat er allemaal bij komt kijken om de natuur in stand te houden, was wat minder tot haar doorgedrongen. ‘Ik vind het niet erg om de natuur een handje te helpen, maar vind twee uur harken wel veel.’ Jasmijn Tulner uit Ruinerwold, ook 13 jaar, vindt het geen probleem om haar steentje bij te dragen. ‘Die twee uur houd ik wel vol.’

Het is voor de jeugd een nieuwe ervaring om op trilveen te lopen. Ze hebben van Ronald Messemaker vooraf te horen gekregen hoe dit land ontstaat. Het antwoord op de vraag waarom Natuurmonumenten hier geen machines inzet, kan de jeugd al raden als ze de eerste schreden op het trilveen zetten. ‘Dit is heel kwetsbaar gebied en machines zakken er zo door’, verduidelijkt aldus boswachter Messemaker.

Toch probeert menigeen uit hoe hard ze op het land kunnen springen. Ze weten dan nog niet dat eerder in de week al een paar mensen door het trilveen heen gezakt zijn. In de werkschuur hebben ze de filmpjes van coördinator Roelof de Jonge gezien, hoe ze het best kunnen harken. Na een aarzelend begin, brengen de meeste leerlingen het er goed van af. Het scheelt de vrijwilligers en medewerkers van Natuurmonumenten weer een hoop werk.