Gezond

“Zo, die ziet er gezond uit!”, zeggen mensen regelmatig als ze een van mijn twee kinderen zien. Eigenlijk bedoelen ze dan dat ze wellicht een beetje te dik zijn, vermoed ik. Stevig zijn ze zeker. De oudste was vroeger een Michelin-mannetje, de jongste heeft een indrukwekkende nek en armen waarop een Bulgaarse speerwerper jaloers zou zijn. Bij ‘het bureau’ constateren ze ook steevast dat mijn kinderen ‘wat hoog in de curve’ zitten, maar meer dan het advies om de laatste fles maar niet meer te geven heb ik nooit gekregen.

Ik vertel dit omdat ik op de website www.cjgzwartewaterland.nl lees dat 97 procent van de ouders in de regio hun kinderen ‘gezond’ vinden. Dat zette mij aan het denken over mijn eigen kroost. Ze prefereren een snoepje of appelgebak boven groente en fruit. Een ijsje is zo naar binnen gewerkt, over pakweg een appel kunnen ze een eeuwigheid doen. Niet echt gezond, lijkt mij. Al zegt de oudste nu dat alles anders verandert op het moment dat hij vier jaar wordt. Dan gaat hij niet alleen naar de basisschool, maar is hij ook bereid om zonder morren groente en fruit te eten. Nooit meer getreuzel of chagrijnig gedoe aan het tafel. Ik kijk er naar uit!

Hopelijk trekt hij die lijn ook door naar het onderwerp opruimen. Ook al zo’n regelmatig terugkerend discussiepunt binnen ons gezin. Zet hem in een speeltuin neer en hij rent als het moet uren achter elkaar. Wijs hem op een met autootjes en ander speelgoed bezaaide vloer en hij is ineens ‘een beetje moe’. “Als ik vier jaar ben, ben ik niet meer moe”, klonk het onlangs veelbelovend. Wat zullen wij een modelkind krijgen op het moment dat hij niet langer drie jaar is. Welopgevoed, algemeen ontwikkeld en een alleseter. Mopperen is er niet meer bij. De puberteit slaat hij over en als wij oud en versleten zijn, mogen wij later bij hem inwonen. Over een paar weken sluit ik me bij 97 procent van de regionale ouders aan. Dan heb ik in ieder geval één gezond kind!