‘Gezichten’ van Bestevaer nemen afscheid

Hennie Eenkhoorn voor het laatst achter de kassa

Bijzondere dinsdagavond voor Hennie Eenkhoorn: na 22 jaar draait ze voor het laatst een avonddienst in Bestevaer. Samen met Fennie Hoekman (meer dan 25 dienstjaren op de teller) neemt ze deze week afscheid van het Genemuider zwembad. Ze zijn ongetwijfeld voor veel bezoekers de gezichten van Bestevaer. “En dat contact met de mensen ga ik zeker missen”, zegt Eenkhoorn.

Aan het begin van de avond is er vrij zwemmen en dus wordt het gesprek regelmatig onderbroken voor een bezoeker die komt betalen. Ondertussen helpt ze collega Petra ook nog met enkele administratieve werkzaamheden. Het lijkt bijna onwerkelijk dat dit de laatste werkavond is. Toch hoeft ze vanaf nu niet meer het oranje tenue aan te trekken. Donderdag komt ze voor het laatst langs, om samen met Fennie afscheid te nemen van de vaste zwemmers. ’s avonds is er nog een etentje bij de Chinees. En dan is het tijd voor een nieuwe periode.

Dat afscheid komt eigenlijk sneller dan verwacht, zegt ze. “Tijdens de besprekingen tussen de gemeente en de Stichting Zwembaden Zwartewaterland is het voorstel op tafel gekomen om te stoppen met de caissières. In Hasselt en Zwartsluis is dat al eerder gebeurd. Kassawerk komt er daar bij voor andere medewerkers. Dat gaat hier nu ook gebeuren. Wij hebben vlak na de vakantie een voorstel gekregen en hebben besloten daarop in te gaan. We gaan met pre-pensioen”, vertelt Hennie dinsdag.

Ze moet er nog even aan wennen. “Ik heb hier natuurlijk zo lang gewerkt. Eerst 18 uur in de week en later 24 uur, maar ik was er ook wel eens veertig uur. Het werk is in al die jaren behoorlijk veranderd. Vroeger schreef ik bij wijze van spreken alle diploma’s nog uit, terwijl die nu met een druk op een knop uit de printer rollen. De administratie is ook veel makkelijker. Vroeger deden we alles zelf, maar nu maakt iedereen hier gebruik van het systeem Plan Plan. Veel werk is gedigitaliseerd.”

En daarom is dit misschien ook wel een goed moment om te stoppen, zegt ze. “Ik moet wel wat te doen hebben. Voor duimendraaien ben ik het type niet. Daar was ook nog geen sprake van hoor. Buiten de kassa om deed ik veel administratie en ook schoonmaken behoort tot de taken. Nee, dat ga ik straks niet missen haha.”

Maar het contact met de bezoekers zeker wel. Iedereen kent Hennie, Hennie kent iedereen. “Kinderen die hier vroeger zwemles hadden en die wel eens het bad zijn uitgestuurd, komen nu als keurige papa met hun kinderen naar Bestevaer. Dat is heel leuk om te zien. Pas was ik in d’ Overtoom en riep zo’n jochie me na: ‘badjuffrouw, u bent cool’. Zo grappig. Verder hebben we natuurlijk veel vaste bezoekers. Mensen die soms al sinds mijn begintijd hier komen. Dat contact is altijd goed geweest.”

En dan te bedenken dat ze helemaal niet uit de zwembadwereld komt. “Nee, ik heb in de regio Arnhem altijd met gehandicapten gewerkt. Eerst met lichamelijk gehandicapten en later met mensen met een geestelijke handicap. Ik ben per toeval in het zwembad terechtgekomen. Mijn man raakte zijn baan kwijt en juist op dat moment vroeg de gemeente of deze functie iets voor mij was. Dan zeg je natuurlijk geen nee. En ik heb hier ook al die jaren met heel veel plezier gewerkt.”

Na deze week is het tijd voor andere zaken. Binnenkort verwacht ze haar vierde kleinkind, dus oppassen neemt ongetwijfeld de nodige tijd in beslag. En daarbuiten heeft ze ook genoeg te doen. “Of ik nog veel in het zwembad zal komen? Och, ik kom vast nog wel eens wat baantjes trekken, maar eigenlijk ben ik niet zo’n zwemmer. Dus zeker geen drie keer in de week haha.”