Van der Breggen heeft het vizier op Rio

Foto Erik Eenkhoorn

“Ik ben 25 en het moet nu gaan gebeuren”, zei Anna van der Breggen woensdag in het Genemuiden Actueel Sportcafé in De Kaaihof. Dameswielrenners zitten vaak tussen de 26 en 30 jaar op hun top en dus wordt het tijd voor de grote overwinningen. Ook omdat ze niet van plan is tot op hoge leeftijd op de fiets te zitten. 7 augustus 2016 staat daarom rood omlijnd in de agenda van de wielrenster uit Hasselt. Dan rijdt ze de Olympische Spelen in Rio de Janeiro.

Ze bezocht onlangs samen met onder meer Robert Gesink en Tom Dumoulin de knetterdrukke hoofdstad van Brazilië. “Hoe zo’n verkenning gaat? Nou, je stapt op de fiets en rijdt het parcours…”, glimlachte de topwielrenster. “Probleem is dat de weg natuurlijk niet is afgezet. Deels moesten we over fietspaden en het verkeer is enorm druk. Maar we hebben een goed beeld gekregen. Het is een loodzwaar parcours met een klim van acht kilometer, een paar kleinere klimmen, een kasseienstrook die er slecht bij ligt en een winderig stuk langs de kust.”

Van der Breggen vindt het moeilijk te zeggen of het een parcours is dat haar ligt. “Van een zwaar parcours hou ik wel, maar van een steile klim wat minder. Een lange klim is wel weer in mijn voordeel. Op dit parcours zit er van alles wat in. Het zal op de vorm van de dag aankomen.” Of ze straks Marianne Vos voor moeten laten gaan, was de vraag uit de zaal. “Marianne is op de terugweg en ik hoop echt dat ze er straks weer bij is. Dat kan prima samengaan. Wij rijden voor wie op zo’n dag het sterkste is.”

Onlangs was Van der Breggen tijdens het WK in de Verenigde Staten twee keer bijna de sterkste. In de wegwedstrijd pakte ze het zilver en in de tijdrit kwam ze maar net tekort voor het goud. Van een enorme teleurstelling wil ze niet spreken. “Wij rijden niet zoveel tijdritten en ik had geen idee hoe ik er op dit niveau voor stond. Dan is een tweede plek prima. Maar natuurlijk baalde ik in het hotel enorm. Je vraagt je steeds af waar je die paar seconden hebt laten liggen. De communicatie werkte niet. Misschien had ik wel een paar seconden sneller gereden als ik een schreeuwende ploegleider had gehoord. Maar goed, dat zul je nooit weten.”

Ze boekt afgelopen jaren ook veel overwinningen, waaronder in de Giro d’ Italia. “Die heeft in het dameswielrennen de plek van de Tour de France. Het is de belangrijkste rittenkoers van de wereld. Tijdens de Tour de France voor mannen rijden we alleen op de laatste dag een criterium in Parijs. Dat is een prachtige happening waarvoor heel veel aandacht is, maar in feite is het maar een kleine koers. Onder die omstandigheden een etappewedstrijd rijden, lijkt me wel prachtig.”

Van der Breggen heeft na een lang seizoen net een paar weken rust achter de rug. Langzaam moet ze nu weer in het ritme komen. Dat doet ze wel anders dan in andere jaren. “Ik ga voor het eerst niet veldrijden. Dat vind ik prachtig om te doen, maar het seizoen was dit jaar al heel lang. Met veel koersen in het voorjaar moet ik dan toch op tijd in vorm kunnen zijn. Voorbereiden op de Olympische Spelen is sowieso best lastig. Tijdens het seizoen rijd ik met de Rabobank-ploeg en in Rio met de Nederlandse selectie. Hoe die eruit ziet, weet je op dit moment nog niet. En we hebben allemaal verschillende ideeën over de juiste voorbereiding. De een wil op hoogtestage, de andere meer wedstrijden. Daarin moeten we nog de juiste balans zoeken.”

Van der Breggen kreeg tijdens het Sportcafé veel vragen uit het publiek. Onder meer over hoe het komt dat Zwartewaterland ineens zoveel wielertoppers aflevert. Pascal Eenkhoorn uit Genemuiden vertrekt naar de hoog aangeschreven BMC-ploeg en Dennis van der Horst uit Hasselt behoort tot de betere junioren van Nederland. “Ik krijg die vraag vaak elders in het land. Het antwoord weet ik ook niet. We hebben hier blijkbaar een gezonde lucht. En met de mentaliteit zit het in deze regio altijd wel goed. Maar bijzonder is het zeker.”