Ziekte bracht Jeannet Westendorp dichter bij God
Geplaatst op: 25 april 2017
Al een half jaar had Jeannet Westendorp diverse klachten, zoals pijn en moeheid. “Ik dacht: als ik nou twee weken vakantie neem, dan gaat het vast weer de goede kant op.” Het werd alleen maar minder. Na de twee weken vakantie, in 2014, stortte ze in. “Het was op.” Anderhalf jaar later kreeg ze een diagnose: de spierziekte CIAP.
Die ziekte betekent uitval of vermindering van functie van spieren. Het is een chronische ziekte, die langzaam verergerd. Voordat de diagnose gesteld werd, doorwandelde Jeannet een lang traject. Toen vastgesteld werd dat de CK-waarde hoog was, werd er naar spierziekten gekeken. Ze kwam in het gespecialiseerde Utrecht Medisch Centrum (UMC) terecht en kreeg daar haar diagnose.
Toch bleken er nog veel klachten te zijn, die niet in het ziektebeeld van CIAP pasten. Het duurde nog een jaar voordat er een tweede diagnose bijkwam: de ziekte van Lyme. “Hoe ik die opgelopen heb, weet ik niet”, zegt Jeannet. Nog steeds gaat ze achteruit en is ze erg afhankelijk van anderen.
Desondanks zit de moeder van drie kinderen niet bij de pakken neer. “Het heeft me ook veel gebracht”, blikt ze terug. Haar kerkelijke gemeente, de Gereformeerde kerk, noemt ze ‘een warme kerk’. “Hoeveel mensen er om je heen staan… dat is echt heel rijk”
Door haar ziekte kan Jeannet niet meer werken, heeft ze hulp in het huishouden nodig en moet ze gebruik maken van hulpmiddelen. “Ik heb het lang niet gewild”, zegt ze, wijzend naar haar rollator. Toch kan ze wel meer relativeren. “Alles is niet zo belangrijk meer. We zien per dag en proberen te genieten van de kleine dingen.
Jeannet leeft nu dicht bij God, vertelt ze. “We hebben een genezingsdienst met Martin Koornstra gehad in onze kerk. Daar ben ik niet lichamelijk, maar geestelijk genezen. Daardoor kan ik het geestelijk, ondanks dat het soms best zwaar is, goed aan. Ik kreeg daar innerlijke rust, dat is zo fijn. Dat gun ik iedereen.”
Voor Jeannet moesten diverse aanpassingen aan hun huis plaatsvinden. “Beneden is alles drempelvrij. Daarnaast hebben we nu ook een harde vloer, waar we eerst tapijt hadden. Daardoor kan ik me beter redden met mijn trippelstoel. Ik hoop ook weer iets te kunnen gaan doen in de keuken, wat nu moeilijk is.”
Daarvoor moeten nog meer aanpassingen plaatsvinden. Om aan die kosten bij te dragen voetbalt het 9e-team van Sportclub Genemuiden op 6 mei in een benefietwedstrijd tegen een allstar team van de mensen van onder meer Philadelphia , waarvan de opbrengst bestemd is voor de familie Westendorp en de nieuwe bus voor de bewoners van het Blokhuis.
“Ik vind het heel bijzonder dat dit op mijn pad gekomen is”, zegt ze. “Het is een mooie gedachte: omzien naar elkaar. Dat is een gevoel dat we hier delen in de Genemuidiger gemeenschap.”
Gepubliceerd door Enrico Kolk