Al 20 jaar de nieuwssite voor Genemuiden!
29 maart 2024 t’ Olde Staduus
Agenda
Van Dijk Heftrucks (tijdelijk)

Pelgrimeren in ons kikkerlandje (door Gerrit van Houwelingen)

Geplaatst op: 31 mei 2017

Eenmaal, andermaal en je bent verkocht als je gaat wandelen in Zuid-Limburg. Paden zijn er te kust en te keur: Krijtlandpad, Pelgrimspad, Meerssen-Heerlen, diverse rondwandelingen. Allemaal met een hoog percentage zandpad-garantie. Toen de oudste veertig werd wist ik hem over te halen aan de gekte deel te nemen. Dit jaar sloot de jongste zich erbij aan. Een vader had drie zonen. De middelste stak zijn middelvinger op.

Uiteraard ga je met openbaar vervoer en struin je internet af op zoek naar goedkope treinkaartjes: enkeltjes voor een tientje, meereis-kaartjes, keuzedagen. Wat moet je ook met eigen vervoer op zo’n lijnwandeling? Het plan is Sittard-Visé te wandelen, zo’n honderd kilometer Pelgrimspad: de twee reisdagen twintig en de twee tussenliggende dagen dertig. Zien waar de jonge heren het loodje leggen. Dus niet!

Net na het middaguur, reizen vóór 9 uur is er niet bij met goedkope kaartjes, stappen we uit de trein en begint het grote genieten, dat afzien heet. Via de heemtuin bij Windraak gaat het zuidwaarts. Bij Spaubeek de snelweg over om in Nuth een bus op te zoeken richting slaapadres, waar we Ajax roemloos ten onder zien gaan.

Er bestaat in ons kikkerlandje een geweldige organisatie, ‘Vrienden op de Fiets’geheten, waar je voor twintig (!) euro een overnachting met ontbijt ritselt. Zo kom ik als jaren in Mechelen bij een echtpaar dat de rooms-katholieke pastorie heeft afgehuurd en wel op zes kamers gasten te slapen kunnen leggen. Ook nog eens gelegen aan buslijn 57 tussen Maastricht en Gulpen, zodat je zonder problemen je route weer kunt oppakken.

De tweede dag voert over Ubachsberg en het Eyser Bosch naar Gulpen. Als je dat overleeft, kom je ook geheid in Visé. Verdwalen is er niet bij, want de wit-rode markering op paal en boom laat dat niet toe of je moet werkelijk met stront in de ogen je pad vervolgen. ’s Avonds bij de Italiaan met malt en radler kom je vanzelf weer tot je positieven.

Uit een verregaande vorm van bewusteloosheid ontwaak je de derde dag. En na een stevig ontbijt wandel je dan langs de mooiste beek van ons land richting Keutenberg, bekend van de Amstel Gold Race. Aan de voet van de Geul in Wijlre wordt de concurrent gemaakt: het fijne Brand-biertje. De hitte van de dag laat zich extra voelen in het Gerendal. Reikhalzend wordt na uren sjouwen uitgezien naar de bushalte in Gronsveld. Eenmaal gedoucht valt de vermoeidheid van je af onder het genot van een Limburg stoofpotje.

De laatste wandeldag brengt de 57 je weer naar je uitgangspositie en wacht een heerlijk koele wandeling door het mooiste hellingbos van ons land: het Savelsbos, bekend om zijn bosanemonen en daslook. Bij Mesch de grens over door de Voerstreek en in Visé met de trein terug naar Maastricht en dan nog de lange zit naar Zwolle. Helaas strekt Zuid-Limburg zich niet uit tot de voet van de Pyreneeën, want dan wist ik het wel….

Gerrit van Houwelingen

Gepubliceerd door Erik Driessen
Van Dijk Containers 500