Het Jan Post-pad (column Wim Rietman)

Samen met kameraad Ben ga ik dit jaar de vierdaagse van Nijmegen lopen. Dat is op zich geen wereldschokkend nieuws, want er doet geloof ik wel een bataljon aan Genemuidenaren aan dit spektakel mee. Maar het is toch wel een behoorlijke uitdaging en aangezien ik na twee eerdere afwijzingen pas op het allerlaatste moment werd ingeloot moeten er nu in korte tijd aardig wat trainingskilometertjes gemaakt worden.

Tijdens die lange oefensessies kom je er steeds weer achter in wat voor prachtig gebied we wonen. Hoewel je bijvoorbeeld bij Zwartewaterklooster maar zo’n 10 kilometer van huis bent, waan je je in een andere wereld. Wat een rust, wat een stilte, wat een schoonheid!

Onderweg ga ik niet alleen zelf, maar ook mijn gedachten op de loop.

De meest vreemde hersenspinsels dienen zich bij mij aan. Wandelen schijnt erg gezond te zijn. Alleen kunnen er zich weinig mensen toe aanzetten. Zou het in navolging van het succes van de elektrische fiets geen idee zijn om elektrische loopschoenen te ontwikkelen? U ziet het: ik draai tijdens het lopen volledig door.

Maar tussen alle onzin zit af en toe ook een ideetje waar ik steeds enthousiaster over word. Het barst in Nederland van de wandelroutes en –paden. Overal vind je ze. Erg bekend is natuurlijk het Pieterpad. Maar zelfs de Kamperzeedijk heeft zijn eigen Harm Lok-pad. Het is een prachtig wegje dwars door de weilanden. Je loopt vlak langs de koeien en met een beetje geluk snuif je de heerlijke geur van pas gemaaid gras op. Geweldig initiatief.

Eigenlijk vind ik dat Genemuiden ook zijn eigen pad verdient. Sterker nog, ik heb het al gevonden. Onlangs liep ik met mijn vrouw door het “Poldertien”. Bij het haventje besloten we niet over de verharde weg te lopen, maar onze route over de dijk te vervolgen. Door het gras liepen we langs het Zwartemeer. Daarna ging het langs het Venerietekanaal  tot aan de Pieperweg bij de Kamperzeedijk.

Het is een route van ongekende schoonheid. Helaas kun je hier niet fietsen en ook te voet is het niet echt gemakkelijk te doen. Mijns inziens leent dit traject er zich uitstekend voor om een mooi fiets- en wandelpad aan te leggen. Aangezien er her en der wat schapen over de dijk lopen, zullen er een aantal hekken geplaatst dienen te worden. De dieren zelf hebben hoegenaamd geen last van dit verkeer. Enkele weken terug was ik op Terschelling. Daar fiets je gewoon tussen de schapen. Het stoort de dieren niet.

Voor deze nieuwe route heb ik ook al een naam bedacht: Het Jan Post-pad.

Jan Post, een illustere plaatsgenoot, is een verwoed wandelaar en natuurliefhebber. Ik denk dat hij elk polletje in het “Poldertien” kent. Vroeger was hij de beste visboer van Nederland. Op mijn netvlies staat nog steeds gebrand hoe mijn vader elke zaterdag smikkelde van de prachtig bruin gebakken schollen van Jan.

Maar wat mij betreft mag het ook de Henk Klasen-weg of de Derk van den Berg-route worden. Ook al van die echte natuurmensen.

Als het pad er maar komt.

Want daar kan geen politieke partij wat op tegen hebben, toch?