Old en nij (column Herman Mateboer

Old en Nij viern wi’j steevaste met ‘n groep vriendn. Dan bi’j d’ iene, dan bi’j d’aandere. As ek tuus bin. Et is altied gezelleg, bulte jongn, vuurwerrek, euliebolln en champagne, ’n verskrekkeleke combinatie trouwns. Toch muu’k vaeke terugge dinkn an de turbulente puberjoarn en oe wi’j toen Old en Nij vierdn op de Kaai. Zoepkeetn waarn d’r nog niet zo vule. De Vrolijke Spaders addn d’r ’n keer iene in de radiator verrefskure van van de Wulp. Doar waarn toen viefnvuufteg krattn bier besteld, ja die waarn wat van plan!

Op de Kaai was et vaeke bal, ook wel mede dankzij ’n neve van mi’j die nogal ’n rebelse inbörst ad. Molotov cocktails trökkn vurege spoorn over ’t pleintien veur Roetman, ’n olde kaerre wörde in de fek esteukn met owtobaandn d’r op. Teegn de tied dat ek Gaellemuun uut trökke was kaerrebied volledeg in-eburgerd. Over ewaeit uut Kampen, woar et al joarn de normaalste zaeke was, de doffe druunn die oe deur merreg en bien gingn.

Ien gast die ad ’n pistool dat ’n soort foester ofskeut en as die foester ergens teegn an knalde plofte die. Die plofte dus op et raempien van de pliesiewaegn. Die pliesies addn et in eur niet al te eldere brein aelt um over de Kaai te riedn. Van de druun teegn et bestuurders ziedraem skrökkn ze zo dat d’owto slengerde en ze maektn dat ze weg kwaamn. Joelnd vollek, dekke pret.

Veur dat ie konn knalln mos ie dus wel eerst vuurwerrek aeln. Dat gebeurde bi’j de diernwinkel van Heutink. Ek kan mi’j veurstelln dat de meinsn die d’r um en woondn kompleet kierewiet ewest muun em van al die daegn dat geknal op de stoepe. D’r was ok neks mooier dan met ’n bulte paekkies foesters doar de deure uut te loopn en gelieke te goan knalln. Dat mos, dat kon onmeugelek wachtn. Dat spul braandde oe in de zakkn. Spreekwoordelijk dan, alhoewel, ek miene dat et d’r iene van Tuk was, woar ze ook werkelijk braandn in zien zak zo ging et verael. Et skien dat ie stond te daansn as ’n Tasmaans duveltien en ondertussn zat te meppn op de knetternde zak van zien jasse.

Netuurlek staak ie ook foesters in ellek gat, glöppien en gleufien gewoon umme te kiekn oe as dat knalde. Bultn ondestront, vuilnisbakkn, reegngeutn en puupn, alles mos an de destruktieve kracht van de foester onderwörrepn wörn. Ze in de rioelputte gooin was ook leuk, maer dat mos ie wel goed timen, aanders verzeup ie. Ek zage ’n keer ’n goochemerd die ging d’r boovn stoan kiekn toen ie ‘m d’r ingooide. Dat ef ie ewietn. I’j stunk as ’n bunzek.

Mien bruur beweerde kei aerd dat ie ze wel bij Enke de Soldoat in de snackmure elaegt ad, noadat i’j d’r ’n krokettien uut aeld aar. Et was ’n prachteg sterrek verael maer ja, viend maer ies ’n Boze die niet overdref!

Zellef stond ek ’n keer bi’j Anton de Slaeger veur ’t uus net noa middernacht. Bietien boovn mien teewaeter, dat geef ek grif toe. Ek adde net ’n foester in de braand esteukn toen veur mien voetn ’n strieker veul en lag te gloein. Ek zette mien iene klompe d’r op en keke gebiologeerd noar mien voetn. De knalln waarn oaste tegelieke. De iene onder de klompe en d’ aandere in mien aand. Ek ware d’r zo kloar mee, ek eb al ‘t vuurwerrek weg egeevn. In de Bar drukte mi’j iene ’n pilsien in mien verdoofde aand die d’r net zo aerd weer uutveul. Mien vlerreke weigerde dienst tot de volgnde mörn.

En as de drukte ’n bietien ofnam ging ie met ’n bulte vollek op sjouw, van de bar noar iemand zien uus, noar ’n keet, rondzwerrevn deur Gaellemuun op de eerste dag van et nije joar. ‘Gelukkeg nij joar eur.’ ‘Ja Fik, ie ook eur.’ En tuus skudde mien moeier de volgnde dag et eufd wel ies as ek ’n bietien bliek uut baede kwame. ‘Vule eil en zeegn jonge.’ Was ’t dan, niet zeldn evolgt deur nog wat stichteleke en vermaenende woordn. ‘Ja mamme, ie ook de beste wensn.’

Ek kan mi’j nog erinnern dat ek ook wel weer bliede was as et normale leevn zien gaank weer vund. Ook wel umdat ie vuus te vaeke noar de kerreke mossn, veural as de Kerst middn in de weke veul zoas now. Domeneers maektn overuurn man! Die gingn met de kaekspiern super smoa et nije joar in.

Nee, feestdaegn, leuk eur, maer ek viene et ook wel best as ’t weer achter de rugge is.