Genemuidenaren bezoeken Zuid-Afrikaanse weeshuizen

De Stichting Kayamandi is met een aantal Genemuidenaren en Henk van Olst in Zuid-Afrika. Daar bezoeken ze een aantal weeshuizen van de stichting. De Genemuidenaren doen verslag. “De start van de reis verliep anders dan gepland. Bea en haar man Roelf (van de Stichting Kayamandi) zijn gestrand op de luchthaven van Frankfurt wegens sneeuwval. Dat betekend geen sleutel van het logeeradres en nog geen bezoek aan de projecten van Kayamandi. We moesten ook op zoek naar een logeeradres. Dat viel niet mee met de feestdagen zit alles vol.

Gelukkig was het toch redelijk snel geregeld en zijn we die dag nog even naar het Waterfront in Kaapstad geweest. Gelukkig kwam Bea een dag later in de middag. Toen hebben we nog even een bezoek gebracht aan het township Kayamandi. Onvoorstelbaar hoe die mensen daar leven. Hele kleine krotjes dicht op elkaar. 1 slaapkamertje, woonkamertje en keukentje. Wat een onhygienische toestand, dat hier mensen willen wonen. Want sommigen kiezen ervoor om er te blijven wonen! Dat geloof jehaast niet maar als er een beetje een redelijk huisje tussen zit dan betekend dat dat de eigenaar een baan heeft maar in dit township wil blijven wonen. Maar de was is schoon!

De volgende dag zijn we naar de drie weeshuizen geweest. Het eerste staat in Kayamandi en er wonen twee moeders met 12 kinderen in 2 huizen/soort twee onder 1 kap. Alle kinderen waren gezond en gaan naar de basisschool.Het was erg leuk en mooi om te zien dat de kinderen hier liefdevol worden opgevoed. We hebben de kinderen kleine kadootjes gegeven en de kinderbijbel van de Johannes Calvijn school gegeven. Ze waren er erg blij mee. De andere tee liggen in Cloetesville. Dat is het township wat bijna tegenover Kayamandi ligt. De huisjes zijn hier beter maar er is (nog) meer criminaliteit. De twee huisen staan achter elkAr. Het tweede huis wordt al 12 jaar gerund door moeder Rosie. Zij is een hele lieve moeder.

Volgende week gaat ze voor het eerst in 12 jaar een weekje naar haar familie in een dorpje verop. Zij heeft ook twee kinderen die hiv hebben. Het ene jongetje is zes jaar en erg ziek geweest maar nu gaat het al drie jaar goed met hem. Ze gaan voor ckntroles naar een ziekenhuis. En worden daar gebracht door vrijwilligers. Ook nemen vrijwilligers de kinderen mee voor dagjes uit. Of ze worden begeleid met andere dingen.er eleven ook 2 broetjes van 10 en 14. De oudste kan heel goed leren en gaat straks studeren. Ze hebben net voor kerst gehoord dat er familie van hen is gevonden. En nog wel dubbel. Van vaders en van moeders kant. Toen wij er waren waren ze op bezoek naar hun familie. Ze hebben zo gehuild zei moeder Rosie. De kinderen hebben nog 2 weken vrij en moeten dan weer naar school. Het derde huis is net in oktober geopend. Dat is een heel mooi ingedeeld huis. Hier zorgt een ouder echtpaar voor 6 kinderen.hier wonen drie kinderen die broertjes en zusje zijn en twee zusjes en nog een heel klein babytje van 16 maanden. T was heel bijzonder te zien hoe de kinderen een fijn thuis hebben in deze huizen.”