Al 20 jaar de nieuwssite voor Genemuiden!
29 maart 2024 t’ Olde Staduus
Agenda
Van Dijk Heftrucks (tijdelijk)

Op d’iezers (Column Herman Mateboer

Geplaatst op: 24 januari 2015

Van de weke was ek weer eem’ ‘n uurtien skaesn in Dronten. Dinsterdagmörn, lekker rusteg, ’n paer grupies senioorn die as de gesmeerde bleksem eur rundties draeidn. Et get mi’j ook steeds beter of. Ek bin now zo verre dat ek niet over elke slag oeve noa te dinkn. ’n Joar of vieve geleedn kon dat nog niet want toen stond ek nog skief. Dat wil zaegn, mien bekkn stond skief. Dokter Broere zee vrogger dat mien iene bien körter was dan ’t aandere, maer al disse doar uut voort vloeiende ellende kwam dus deur ’n skiefstoand bekkn. Aldus ’n chiropractor, die mi’j in twie menuutn weer recht kraekte. Now zie ek ook veur ’t eerst dat de toorn van Pisa skief stet. Ek snapte al nooit woar al die op’ef over was.

Maer, eempies terugge noar de skaesbaene. Ek kan now peutien over zonder op mien bakkes te klappn, en zelfs met d’aandn op de rugge. Want dat was et uuteindeleke streevn. Veurover, met d’aandn op de rugge, aerodynamisch, ’n mooie gebalanceerde slag maekn. Ek zal nooit zo aerd goan as die keerls die ek vrogger gruun van jaloezie in de binn’baene over et ies van de Eendracht zage skeurn maer ek zie d’r niet meer uut as ’n stuntel. Ek kan met mien stieve Bechterev rugge wel niet ielemoale veurover zoas die keerls, maer ek eb toch ’n beduidnd kleiner profiel as wanneer aa’j rechtop loopn te zwaain met oen naerrems.

’n Joar of wat terugge waarn wi’j met wat keerls ’n tocht an ’t maekn in de Wiedn. Et tempo was precies goed veur mi’j. D’r zaatn ’n paer jakkeraars tussn en ’n paer krummelaars. Dat eul mekaere mooi in balans. Ek bin dus gien jakkeraar, ek ware ielemoale in mien nöppies, want ek ware ook gien stuntel. Tot, tot de drie-eenheid d’r langes kump skeurn in ’n stof wollek van iesnoaldn. Dan wör ie weer eempies iel nedereg. Deur de oge snel’eid van ze wördt de umringnde lucht zo waerrem dat et ies achter ze smölt (’n bietien maer eur). De veurste leg oaste met de neuze op et ies, de twie bruurs d’r achter, allemoale oaks as ’n knipmes wat allef lös is eklapt. Zo sniestern ze met onwerkeleke snel’eedn over de Siberische vlaktes van Noord West Overiessel. De jonges van de Blonde. Soms zaag ie alverwege dit köppel ’n soort halo ringe van waterdamp wat aa’j ook zien bi’j stroaljaegers as ze deur de geluidsbarriere goan.

Wat laeter zat ek bi’j de Waterlelie de kluun beskermers onder te doen toen eurde ek in de richting van de Rondute ’n doffe zwoare druun. Meinsn keekn mekaere an. Ek zaege; ‘Aah joh, dat bin ’n paer Gaellemunegers die em net 1 Mach overskreedn.’ ‘Wat zegt u?’ ‘De geluidsbarrière werd doorbroken.’ ‘Ah, zeker weer die laagvliegende straaljagers.’ Maer ek wusse wel beter. Ek eb ’t er maer bi’j eloatn. De uitbater van de Waterlelie die zette de raemn en de deure altied lös as ie ebelt wörde uut de Sluus. ‘Zie koomn d’r an eur!. Dan ad ie nog ’n menuut of drie as ze net estaert waarn. Op dat rechte stuk met de wiend in de rugge was ’t noa ooguut vuuf menuutn ’n dekke druun. Aa’j de raemn dechte aarn laagn ze in diggeln. Boernvrouwn lamenteerdn over eur gesneuvelde kristalserviezn. De gebroeders mossn eur remweg zo goed plänn dat ze bi’j et uutskaesn van de Aremberger Gracht al begonn met ofremmn. Aanders verpulverdn ze dat klapbruggien bi’j de Rondute.

Dus ja, aa’j dat maagn anskouwn, zo’n hechte kloete spiern, die sierleke synchroniciteit, die wervelende snel’eedn, doar wör ie weer pienlek errinnert an oen eign tekörtkomegen.

Weer terugge noar Dronten. Veur mi’j op et mooie ies skaeste ’n maennechien met de bouw van ’n aepe. I’j ad et torso van ’n gorilla en de körte kromme peuties van ’n chimpansee. I’j stapte net et ies op. Strak spandex bruukien. Paer grieze lokkn onder zien Unox musse vandoan. Die pakke wi’j ies eem’ in dacht Fik. Ek ware al oareg op snel’eid en i’j zette net an. Et was as of ie mi’j reuk. Ek kwame noast em en i’j gooit nog ’n skuppe kooln op et vuur en weg was ie met zien kromme vaerknsvangerties. Wacht maer, ek krieg oe wel. Mooi niet dus. Wat ging die homo erectus gloepnd aerd. Moedeloos bin ek boovn goan zittn met ’n mok waerreme sukela mellek. Stillechies oopn op natuur ies, as ek opgoa in de massa krummelaars en ploeteraars en de jonges van de Blonde de raemn langs de Kalenberger gracht loatn springn.

Gepubliceerd door Erik Driessen
Van Dijk Containers 500