Bikinistress (column Laura Duitman)

Wat een weertje he! Heerlijk, ik hou dr van! Maar bij elke zomer komt er naast hitteplannen ook elke keer weer stress om de hoek kijken, waar volgens mij elke vrouw wel last van heeft. Bikini stress, want het is maar de vraag of je nog wel in die twee stukjes stof van vorig jaar past. Bikini’s kopen is sowieso een ramp, bloedhete pashokjes, verlichting waardoor je elk rimpeltje en haartje ziet, en verkoopsters die zeggen: “oh staat je prachtig!” Terwijl jij met een sip gezicht je net een Michelin-poppetje voelt.

Vroeger ging men calorieën tellen en eierkoeken eten samen met Sonja Bakker. Een hype van tegenwoordig is om een “healthy, clean en organic” lifestyle te hebben. Opzich geen verkeerde keuze moet ik toegeven, om zo een beetje zuinig met onze aarde om te gaan, en niet al te veel van die chemische E nummers binnen te krijgen, maar slaan we ook niet een beetje door?

Fabrikanten spelen maar al te graag in op deze hype en komen met de meest vreemde producten aanzetten als superfoods en bijvoorbeeld tagliatelle gemaakt van bloemkool of zelfs wortel. Ik denk dat een echte Italiaan je beledigd een pets in het gezicht zou geven, als je zijn geliefde tagliatelle gaat verpesten. Wat is er gebeurd met mijn generatie die om 3 uur ‘s nachts bij de snackbar zat, en nu een sojaboon op een bedje van goji bessen en biologische gevulde artisjokken weg zit te kanen?

Afgelopen week heb ik mij tijdens een vrije middag ergens op een strandje aan het IJsselmeer gevestigd met een handdoek en een boek. Voor mij lagen drie vrouwen, ze hadden het over deze “healthy lifestyle”. En wat ze daar allemaal voor over hadden. Vervolgens pakte een van hen de picknickmand erbij en schepte voor alle drie een overheerlijke groene salade op bordjes die ze gingen oppeuzelen.

Er stond een heerlijk windje , wat het aangenaam maakte op het strand. Wat een beetje jammer voor de dames was, dat hun groene salade met olijven en chia zaad over het gehele strand waaide. In paniek renden ze achter hun blaadjes sla aan, wat op de schoot terecht kwam van een Urker met zo’n grote gouden viskotter in zijn oor en een biertje in zijn hand. U begrijpt dat ik al gniffelend vanachter mijn boek en zonnebril dit schouwspel goed heb bekeken. Neem een fles cola en een zak chips en appels mee naar het strand, en doe niet zo moeilijk.

Wat ik zo verschrikkelijk leuk aan de medewerkers vind is, dat zij niet gevoelig zijn voor dit soort hypes en vrijwel ook geen last van bikinistress hebben. Vol trots word er verteld dat ze 2 meter zijn afgevallen, en elke dag word er besproken wat er die avond op het menu staat. En ik ken niemand die zo begint te stralen wanneer het over gehaktballen met satésaus gaat dan de medewerkers.

Ook begrijpen ze niet waarom je al die vergeten groentes zou gaan eten om strak in je vel te zitten. Terwijl eten toch brandstof voor je lichaam is. Eten betekent ook, mits je in leuk gezelschap bent, en dat ben je zeker met de medewerkers in het Staduus, gezellig samen zijn en gezamenlijk de dag door te nemen en je er vooral van moet genieten.

Laten we alsjeblieft net als de medewerkers van het Olde Staduus met beide benen op de grond blijven, en genieten van het prachtige zomer weer, en trakteer jezelf op een ijsje of koud glas rosé! Want deze lekkere tropische taferelen in Nederland zijn zeldzaam.

Fijne zomer toegewenst! Proost!