Bijzondere wolwinkel Zwartsluis
Geplaatst op: 28 augustus 2015
Wie het winkeltje aan het eind van de Handelskade binnenstapt, wordt omarmd door een explosie van kleuren. Handgeverfde strengen wol in allerlei kleuren sieren de muren, afgewisseld met prachtig gehaakte figuren en gebreide kledingstukken. Het is het domein van Sylvia Roozeboom, die haar winkel met hart en ziel runt.
Vier dagen per week werkt ze als ICT-medewerker op Hogeschool Windesheim in Zwolle, maar zodra ze daar de deur uitstapt, is haar hoofd alweer bezig met nieuwe haakpatronen. Op vrijdag en zaterdag is de winkel geopend voor bezoekers, maar ook ’s avonds is ze er te vinden. Roozeboom: “Eigenlijk ben ik ’s avonds niet geopend, maar ik vind het geen probleem als mensen aan komen lopen. Het kan zijn dat je aan het breien bent en de wol sneller op is dan gedacht. In zulke gevallen mogen mensen best even binnen stappen.”
Het getuigt van een klantvriendelijke instelling, die ook duidelijk zichtbaar is wanneer ze haar klanten helpt. Ze helpt met het uitzoeken van de juiste wol en patronen, is niet verlegen om een praatje en schakelt feilloos over naar de Duitse taal wanneer een oosterbuur de winkel aandoet. Want niet alleen mensen uit de regio weten haar te vinden; ook toeristen en mensen van ver doen de winkel aan voor een bezoek. Vooral de handgeverfde wol blijkt een schot in de roos. Doordat ze vaak maar vier strengen van een bepaalde kleurslag maakt, krijgen mensen een uniek product.
Wol met Verve is sinds december 2014 in dit pand gevestigd, maar vanaf 2011 runde Roozeboom al een webshop. “De webshop liep goed, want mensen bestellen tegenwoordig alles via internet. Het probleem met een webshop is alleen dat je de wol niet goed kan bekijken en voelen. De kleuren vallen op een computer altijd iets anders uit.” Een aanwezige klant bevestigt dit: “Als ik een omslagdoek maak en ik blijk prikkende wol te hebben gekocht, dan zit ik straks de hele dag te krabben. Daarom is het zo fijn dat er een echte winkel is. Dan ga je altijd met de wol naar huis die je wilde.”
Heel begrijpelijk, maar hoe komt iemand met een baan in de ICT erbij om een wolwinkel te beginnen? “Als kind hield ik me veel bezig met breien, kleding maken en schilderen. Ik was gek op kleur. Op een gegeven moment begon ik zelf mijn wol te verven en te spinnen. Ik had een hele voorraad op zolder, begon met een webshop en bezocht handwerkbeurzen. Van het een kwam het ander: ik kreeg ruimtegebrek en besloot een winkeltje te beginnen. Ook geef ik tegenwoordig workshops. Zo heb ik al eens een workshop ‘sloffen breien’ gehouden, waarna iedereen met een paar warme sloffen naar huis ging. Dat is ontzettend leuk.”
Wat ook leuk is, zijn de reacties van binnenvallende bezoekers. Ze zijn nog maar net de drempel over, of de eerste ‘ooohs en aaahs’ zijn al gevallen. Het zijn spontane uitroepen op het zien van prachtig gehaakte figuren die her en der door de winkel verspreid staan. Bovenop een stelling wordt een kikker vergezeld door schattige beren en op een tafeltje liggen zelfgehaakte slippers en eierwarmertjes in de vorm van een Mexicaanse sombrero. Ook diverse kledingstukken, zoals sjaals, omslagdoeken, mutsen en tasjes springen in het oog.
Wanneer het woord toekomstplannen valt, beginnen Roozebooms ogen te schitteren. “Ik heb deze winkel nog geen jaar, dus het is nog even afwachten hoe alles gaat lopen. Ik heb inmiddels een vaste klantenkring en ik moet naamsbekendheid opbouwen, maar ik wil nog veel meer. Ik wil mijn aanbod verder vergroten en veel meer voorraad opbouwen. Dat is echter iets voor de lange termijn. Ik heb ook zoveel ideeën en dingen die ik nog wil maken. Ik mag wel driehonderd jaar worden als ik dat allemaal wil doen,” lacht ze.
Gepubliceerd door Erik Driessen