Wim Kieft van voetbalverslaving naar drugsverslaving
Geplaatst op: 3 september 2015
Businessclub de Wetering had donderdag in een gezamenlijke bijeenkomst met de Meppeler businessclub Wim Kieft op bezoek. Een verlegen Amsterdammer die van topvoetballer drugsverslaafde werd. Hij vertelde over de hoogte- en dieptepunten in zijn leven.
Kieft kon als jongetje aardig voetballen, maar had nooit het idee dat hij zeer getalenteerd was. Toch meldde hij zich aan bij de instuifdagen van Ajax. “Toen kreeg ik al door dat het een hele rare club is. Je hoorde per brief of je door mocht naar de volgende selectieronde. Uiteindelijk zat ik bij de laatste twintig. Stuurden ze weer een brief of je door ging. Zoiets kan ook in een normaal gesprek lijkt mij.”
Vanwege zijn lengte belandde de verdediger Kief uiteindelijk in de spits. Als 19-jarige werd hij Europees topscorer. “Ja, in de huidige tijd was ik dan vermoedelijk heel rijk geweest. Maar met geld ben ik nooit beziggeweest. Ik had een enorme passie voor voetbal. Dat is het mooiste wat er is”, aldus Kieft, die bij Ajax geen lang leven beschoren was. “Er kwam iemand aan die veel beter was dan ik: Marco van Basten. Een uitzonderlijk talent. Natuurlijk vond ik het jammer dat ik weg moest, maar ik begreep het ook wel.”
Kieft maakte als begin twintiger de overstap naar Pisa. “Ik woonde tot die tijd nog bij mijn moeder thuis. Sterker nog: die deed eerst mijn contractbesprekingen nog. Nee, dat waren geen beste contracten. Bij Pisa ben ik gegroeid als mens en als voetballer. Of het uitgaansleven in Italië goed was? Dat weet ik eigenlijk niet, ik was toen nog vooral met voetbal bezig. Dat klinkt zeker gek als je mijn geschiedenis weet?”
Kieft was belangrijk voor het Nederlands Elftal. In 1988 kopte hij Oranje met en vreemde goal naar de halve finale. Zonder Kieft geen wereldgoal van Van Basten. “Ik ben daar eigenlijk niet zo mee bezig. Hans van Breukelen begint lezingen altijd met twintig minuten videobeelden van hem. Dan laat hij die strafschop zien die hij stopte. Maar die veroorzaakte hij ook zelf he…en dan komt ie met de strafschoppenserie tegen Benfica waardoor we met PSV de Europacup 1 wonnen. Hij pakte de achtste bal. Mag het een keer?”
Twee jaar later ging het finaal mis op het WK 1990. “Leo Beenhakker heb ik hoog zitten, maar die had niet zo interessant moeten doen. Hij zei dat er 99 procent niet naar buiten was gekomen. Maar het is simpel: we gingen met een trainer die de meerderheid niet wilde en Adrie van Tiggelen dacht ineens dat hij ook Marco van Basten was. De enige die normaal bleef doen was Berry van Aerle.”
Vier jaar later, na periodes bij PSV en Bordeaux, stopte Kieft. Mentaal en fysiek op. De echte bodem bereikte hij pas later. “Voetbal was altijd mijn passie en ik heb daarna nooit meer iets gevonden wat ik zo leuk vond. Ik was de focus kwijt. Begon te drinken en later ontdekte ik drugs. Ik was meteen verkocht. Uiteindelijk zat ik soms vijf dagen op een hotelkamer te gebruiken. Relaties gingen kapot, privéproblemen, noem maar op”, vertelde Kieft, die door Fred Rutten op het juiste spoor is gezet. “Terwijl hij een biertje op had, was ik aan mijn zesde toe. Heb je een probleem, vroeg Fred. En dat werkte heel verlossend. Eindelijk kon ik over mijn problemen praten.”
Sinds een paar jaar is Kieft afgekickt, maar hij noemt zich nog steeds verslaafd. Voor de rest van zijn leven. “Al begrijp ik ook wel dat ik daardoor hier zit. Omdat ik verslaafd was, hebben 275.000 mensen mijn boek gekocht. Laten we wel zijn: die lezen jullie niet omdat ik een aardige kopbal tegen Ierland maakte”, aldus Kieft, die afsloot met een compliment aan Depay. “Dat was op zijn 16 een ongeleid projectiel, maar uiteindelijk snapt hij hoe het werkt. Toen hij vertrok, bedankte hij PSV. Kishna heeft twee goede wedstrijd bij Ajax gespeeld en trapt na naar de club waar hij groot door is geworden. Daar begrijp ik niets van.”
Gepubliceerd door Erik Driessen