Chouffies denderen maar door

Het was me het zaterdagje wel zeg in La Chouffie kabouter dorp. De lokale helden hadden een nogal drukke agenda, want om half 3 moest er afgetrapt worden in Steenwijk bij Olde Veste 3, en een ruime 3 uurtjes later moest men alweer op tonele verschijnen bij de firma Kunstgrasnet.nl, waar het jaarlijkse kabouter etentje plaats vond. Maar zonder drie puntjes werd dit natuurlijk geen succesnummer, dus moesten de Chouffies eerst maar doen waar men goed in was: Winnen.
In Steenwijk een wat matige selectione, daar waar Red Garnaal en de zijnen vorige week nog 6 wissels tot hun beschikking hadden, had men er zaterdag slechts 2. De keuze is wel eens groter geweest, desalniettemin stond er een elftal op het veld van een hoog niveau. Erreman van Piettien en Rubinho namen plaats op het houtwerk van het bankje.

Na een officieele opkomst, handje schudden (de man in het zwart vond dit in het kader van “respect” noodzakelijk) kon men eindelijk aan de wedstrijd beginnen. De Chouffies begonnen slap. Op een veld wat je gerust een weiland kunt noemen wat al veel te lang niet gemaaid was had men moeite om elkaar te vinden. Hoog tempo was er eigenlijk niet bij, het balletje remde na iedere pass af. Toch was de eerste kans voor Geallemuun, echter Thomassie wist er nog geen raad mee. Dit zou later wel veranderen, want de topschutter verkeerde wel in bloedvorm en ronde een ruime 10 minuten later voor het eerste af. Nog voordat de socialmedia op de hoogte was gesteld lag de gelijkmaker ook alweer achter Erdsickidee, slap optreden van de groen/witte defensie was hier verantwoordelijk voor. Opnieuw beginnen, en ja daar kwam de voorsprong weer, het was Thomassie die werkelijk onder de zoden werd getrapt en een strafschop verdiende. Hij nam zelf de verantwoording en schoof het leder rustig tegen de touwtjes. Een ezel stoot zich gemiddeld niet 2 keer aan de zelfde steen, een Chouffie afgelopen zaterdag wel. Het was binnen no-time ook alweer 2-2 en dit was tevens de ruststand.

Na rust bleef het wedstrijd beeld het zelfde, de Chouffies vuurden aanval na aanval af op het Steenwijker doel, en de gastheren trachten er met enkele counters uit te komen. Toch waren het de Chouffies die nu wel doorzetten en binnen een mum van tijd stond er ook een 2-5  stand op het bord. Het was niemand minder dan Thomassie die nog 3 maal de trekker overhaalde. Was dan alles hosanna bij de Chouffies? Nee in tegendeel, het noodlot sloeg ook toe, en wel bij Mark “Dickinho” Driessen die bij één van zijn assist akelig beroerd terecht kwam en zijn sleutelbeen brak. Dit dicteerde een groot deel van de 2^e helft de wedstrijd, wat betekende dat het niveau erg matig bleef. Dickinho ging met Citinho naar het ziekenhuis in Meppel, en Sportclub kreeg nog een doelpuntje tegen in de slotfase. Eindstand 3-5, en wederom 3 puntjes in het knipje.

 Na dit resultaat voegden alle Chouffies zich bij elkaar bij de hoofdsponsor en lieten zich verzorgen door een heerlijk warm en koud buffet, bereid door de heer van Zon. De zoete smaak van het koploper zijn en concurrent HZVV gelijk te zien spelen werkte heerlijk na.

Volgende week spelen de Chouffies een regelrechte kraker. Thuis word er opgenomen tegen (naar eigen zeggen kampioenskandidaat nummer 1) Rouveen 2. Duidelijk is dat het spelletje beter moet, maar aangezien dat op Camp Weteros eigenlijk altijd wel het geval is kan men rustig naar deze pot toeleven. Half 1 is de kick-off op the Grave Yard van Camp Weteros. We zien u graag!