Heutink (column Gerrit van Houwelingen)

Als hij de post heeft verwerkt, aan een nieuw bijblijvertje heeft geknutseld, een paar kinderen remedial teaching heeft gegeven, besluit hij de rest van de morgen de berging in te duiken en de voorraad werkboekjes te inventariseren. Het is en blijft een secuur werkje.

Heutink, schoolleverancier te Rijssen, maakt het hem daarna gemakkelijk zijn jaarbestelling over de digitale snelweg te versturen. Nu hoort hij de nieuwe generatie schooldirecteuren honen dat hij zich niet met zijn kerntaken als onderwijskundig manager bezighoudt, maar zich verlaagt tot veredeld conciërgewerk. Het is hem wel goed. Zijn heropvoeding in een monitorgroep, registratiekamer, proceduregroep, of hoe die flauwekul verder ook mag heten, is toch bij voorbaat tot mislukking gedoemd. ’s Middags komen de scholen bijeen in d’Overtoom. Een wethouder verzorgt met medewerking van de MuziekJanband de openingsact van een cultureel programma, een project van Kunst&Cultuur Overijssel. De kinderen ondersteunen het geheel met het Rommellied en zelfgemaakte instrumenten. Het gonst de hele week van de activiteiten in dat kader. Op de gevel van de school van een van zijn collega’s staat niets voor niets ‘Meer dan leren alleen’.

Rond de vijverbrug scheren vroeg teruggekeerde zwaluwen. Meerkoeten verdedigen paniekerig hun territorium tegen tafeleenden die ook wel eens onder de mensen willen broeden. In de buitenhaven zwemmen futen schuw weg. Hij blijft even kijken als ze op afstand hun baltsritueel vervolgen. Talloze sterretjes speenkruid bedekken het nog bladerloze plantsoen. Ereprijs kartelt een hemelsblauw randje aan het grasveld. De knoppen van de kastanjebomen zwellen. In de meidoornhaag langs de ijsbaan verschijnt een groensluier en op het schoolplein hangt Iris ondersteboven aan het duikelrek, terwijl Marjolein schrijlings boven alles uittorent. Een pallet van Heutink met de jaarbestelling blokkeert een voordeur. Hij peutert de rekening los die op een van de dozen is gefolied en roept de meisjes om te helpen met uitpakken, sorteren en wegbergen. Alle werkboekjes zijn zo onlogisch mogelijk over de dozen verdeeld. ‘Leuk werk, meester!’

Dan is hij aan de beurt om de terugkom-dag van de directeurengroep te organiseren, maar het zit hem niet mee. De ontvangstruimte van d’Olde Mesiene wordt verbouwd en het tapijtmuseum is die dag afgehuurd door Jean de Bouvrie. Hij wijkt uit naar Blokzijl en boekt de ‘Martha O’, een lieftallig dametje met buffet aan boord. Ze varen de zuidelijke route langs Vollenhove en over het Zwartewater naar Zwartsluis. ‘Is dat je dochter?’, vraagt een de collega’s, als zijn vrouw met de hond op het veerhoofd in Gaellemuun staat te zwaaien. Die zaterdag wil zij met haar dochter gaan winkelen in Nordhorn en rijdt hij mee tot Tubbergen, waar hij uitstapt aan de voet van het Schaepman-monument. Het monnikenspoor voert hem door de Engbertsdijksvenen. Staatsbos is erop voorbereid dat eerdaags de paddentrek op gang komt. Er zijn tientallen meters gaas gespannen en emmertjes ingegraven om de amfibieën op te vangen en van een wisse dood te redden. Zijn mobieltje speelt de Turkse mars. ‘Waar hang je ergens uit?’ Ze spreken af in Sibculo.