Verliefd (column Nick Hoekman)
Geplaatst op: 13 augustus 2016
Ik ben verliefd. Hoteldebotel, slapeloze nachten en liefdesbrieven besprenkeld met liters Eu De Cologne. Na Chantal Janzen, Gwen van Poorten, Dionne Stax, Geraldine Kemper, Lauren Verster, opnieuw Chantal Janzen, Kim van Kooten, Janine van Ludo uit Gtst, Liza Sips, Katja Schuurman, de vrouw van Danny Vera, Renate Verbaan, alle meisjes met rood haar, Emma van de Spice Girls, het voltallige dames hockey team van Oranje, Sylvie Meis, Abbey Hoes, Bo Maerten, Caroline Tensen (ik schaam me nergens meer voor), Kim Feenstra, Carolien Spoor én Doutzen Kroes, ben ik nu als een blok gevallen voor Dafne Schippers.
Dafne is lief, ze heeft dezelfde uitstraling als een baby geitje: die wil je vasthouden en nooit meer loslaten. Of je laat het door de kamer dartelen, elke beweging is speels en onberekenbaar. Dat is Dafne Schippers, een baby geitje met de acceleratie van een opgevoerde snorfiets die 100 meter in krap 11 seconden weet te overbruggen. Dafne is het type waarvan er in elke Nederlandse straat wel eentje woont, het meisje dat niet stoer gevonden wil worden en daardoor juist heel stoer is. Dafne is opgebouwd uit stroopwafels, stamppot boerenkool en afhaalchinees, Hollandser ga je ze niet krijgen. Dafne is de ultieme girl next door.
Dafne doet aan hardlopen, en dat is zonde. Haar wedstrijden duren nooit zo heel lang, een handvol tellen is de camera op haar gericht, daarna is het feest weer voorbij. Och, Dafne, zat je maar op tennis of hockey, dan konden we iets langer van je genieten. Of desnoods op handboogschieten. Dafne, dan was je mijn vrouwelijke Sjefke van den Berg. En Dafne, ik weet dat je ook gewoon heel goed zou kunnen handboogschieten. Je weet het misschien niet, maar stiekem heb je al een pijl geschoten, *poef* recht in mijn hart.
Cupido zou het niet beter kunnen.
Gepubliceerd door Erik Driessen