Sportclub-vrijwilligers (column Erik Driessen)

Omdat er relatief weinig tijd zat tussen de presentatie van de nieuwe spelers en het duel tegen PEC, besloot ik de redactie van Genemuiden Actueel zaterdag tijdelijk te verrichten vanuit de businessruimte van Sportclub Genemuiden. Aan de tafel waaraan anders bestuurders, sponsoren of genodigden zitten, tikte ik nu de artikelen voor de lokale website. Die uurtjes gaven meteen een prachtige inkijk in dat deel van een voetbalvereniging waar een vloeiende passeerbeweging of een dubbele schaar niet belangrijk is.

Raymond van Dijk zat er bijvoorbeeld ook. Hij stond mensen te woord die mopperden over de stremming van de Randweg, Zwolle-mensen die een plekje zochten voor hun merchandisingkar, fotografen die het toch weinig belangwekkende duel wilden vastlegden en andere types met een soms wat onduidelijke rol. “Koffie?”, klonk het ondertussen steeds van achter de bar, zoals mij ook meerdere keren werd aangeboden. Ook een banaan sloeg ik niet af.

Aan de tafel van Van Dijk werd ook vergaderd over de verschillende mediakanalen van Sportclub. Op het hoofdveld was ondertussen een enorme schare op de been: voor de voetbalplaatjesactie van Bart Knap moeten alle Sportcluppers op de foto. “Ze moeten wel opschieten…”, klonk het af en toe ietwat angstig met het oog op de klok. PEC Zwolle wacht immers voor niemand.

Het echtpaar Oostwoud kwam aan tafel zitten. Ze telden geld in bakjes die rechtstreeks uit de oprichtingstijd van Sportclub Genemuiden leken te stammen. “Werkt nog prima…”, luidde echter de conclusie, waarna de familie Oostwoud zich richting de kassa’s begaf. De toegang tot het veld was ondertussen afgezet door andere vrijwilligers, terwijl weer anderen zorgden dat niemand zich meer tussen de kassa’s kon doorwurmen. Even verderop regelde de familie Driessen nog wat versterking voor het hamburgerverkooppunt. Twee dames uit de kantine liepen voorbij met ijsjes voor de kinderen op het springkussen.

Na afloop van het duel beende ik meteen richting de auto. Voor veel vrijwilligers wachtten ongetwijfeld uren van bedienen, schoonmaken en weet ik veel wat voor klusjes nog meer. Onzichtbaar werk dat op de ranglijst geen punt oplevert, maar minstens net zo belangrijk als de hopelijk fenomenale balhandeling van Arjen Hagenauw, het solide verdedigingswerk van Roelof de Jong of de snelste sprints van Frank Jansen.