De Biestemerk van… Sander Sleking (4)

Van links naar rechts: Altena, Sleking en Oonk bij de start van de dag.

In de rubriek ‘De Biestemerk van…’ vragen we diverse Genemuidenaren op hun weg naar de Biestemerk toe en wat ze doen op de dag zelf. Vanmiddag: marktmeester Sander Sleking blikt terug op de opbouw en de start van Biestemerk (deel 4).

“Het is allemaal soepel verlopen”, vindt Sleking. Altena valt hem bij: “Het ging als een speer. We hebben nog niet eerder gehad dat alles zo vroeg al stond. De marktkooplieden werkten goed mee.” Oonk had weinig verwachtingen bij de Biestemerk, maar wilde het over zich heen laten komen. En zo geschiedde. “Het is wel heel veel meer dan alleen auto’s afslepen.”

Stagebegeleider Sleking complimenteert haar: “Het is knap dat je het aandurft om bij de ingang te gaan staan. Dat is toch de plek waar de marktkooplieden het eerst binnenkomen.” Hij spreekt ook zijn dank uit naar de Genemuidenaren. “Er stonden weinig auto’s op de gemarkeerde stukken. Dat is ook mede te danken aan de inzet van de buitendienst. Die mannen hebben alles mogelijk gemaakt met hekken en borden, dat was goed voor elkaar.”

Dat maakt ook dat het allemaal goed verloopt, zegt Sleking. “Voor ons was het echt rustiger, doordat het zo soepel ging. En dat heeft ook te maken met de voorbereiding.” Altena: “We hebben van tevoren de lijsten goed met elkaar doorgenomen en maandagmorgen nog een laatste check.”

Voor het eerst maakten de marktmeesters dit jaar gebruik van portofoon. “Dat werkt echt goed”, zegt Altena. “Daardoor waren we op elkaar afgestemd, de communicatie was goed”, vult Oonk aan. Voor Altena zit het werk er om 14:00 uur op. Sleking gaat ook even plat, maar begint om 17:00 weer bij de afbouw.

“Je mist wel je vrije Biestemerk”, vindt Altena. “De gezelligheid met de familie, het snert eten en over de markt lopen, dat mis ik al jaren. Maar het is wel mooi dat je vrouw achter je werk staat.” Volgens Sleking is het ‘natuurlijk wel jammer dat je niet zelf een biertje kunt drinken’. “Maar aan de andere kant geeft het ook voldoening dat je de mogelijkheid kunt bieden dat mensen zo’n dag met elkaar beleven.”

Een dag die dit keer stiller is, doordat vanaf de kermis geen muziek klinkt. Sleking: “Je merkt vanuit de bevolking een erge waardering voor de stille kermis. Er is diep respect voor de mensen dat ze het zo oppakken.”